آفتابنیوز : آفتاب: اولی هاینونن ، معاون مدیر كل آژانس بین المللی انرژی هسته ای بر اهمیت برنامه كاری مربوط به «چگونگی حل مسائل معوقه» كه اخیراً ایران و آژانس در مورد آن به توافق رسیدند، تأكید كرده و گفته است این توافق قدم مهمی به جلو در فرآیند راستی آزمایی برنامه هسته ای این كشور است.
هاینونن میگوید: «آنچه مقابل ما قرار دارد گزارشی است كه شامل چیزی است كه از نظر ما قدم مهمی است چون، برای اولین بار طی چند سال گذشته، توانسته ایم با ایرانیها در مورد ترتیبات عملی حل و فصل مسائل معوقه ای كه باعث راه اندازی رویه شورای امنیت شدند به توافق برسیم.»
به گفته وی «این ترتیبات، شامل دستورالعمل¬های واقعی كار، رویه ای كه باید اتخاذ شود، برخی خطوط ظریف تعریف شده، و این كه چگونه باید با آنها برخورد كنیم است. با خواندن برنامه متوجه می شویم كه این یك سیر زمانی با انتهای باز نیست: ارتباطاتی در این رویكرد وجود دارد. ولی نكته مهم این است كه دارای پایان باز نیست.»
وی گفت:«اكنون كلید مسئله پایبندی ایران به این سیر زمانی، ارائه اطلاعاتی كه ما نیاز داریم و دادن اجازه دسترسی ما به اطلاعات مذكور است. این به معنای دسترسی به اسناد، حمایت از اسناد، تجهیزات، نمونه برداری، در صورت لزوم گفتگو با افراد و غیره است. با كمی اختلاف، این اولین باری است كه ایران همچنین موافقت كرده است به مسئله مطالعات ادعایی در بند E گزارش پاسخ دهد - این موضوع مربوط به مسائلی مانند نمك سبز و غیره است. اكنون ایران در حال محك زده شدن است كه آیا می تواند پاسخها و اطلاعات پشتیبان مربوط به پرسشهای آژانس را، كه طی تحقیقات ما در سالهای 2004-2005 موجود نبودند، به موقع ارائه دهد یا خیر. تمامی این اقداماتی، كه به منظور حل و فصل مسائل معوقه انجام می شوند، فراتر از چهارچوب پروتكل الحاقی است.»
هاینونن در مورد طرح كاری مورد توافق از تاریخ 21 اوت 2007، تحت عنوان تفاهمات كلی، بند 2، اظهار داشت: «اگر توافق را مطالعه كنید خواهید دید كه ما پرسشهایی مطرح می كنیم تا زمانی كه قانع شویم و بتوانیم از نظر فنی نتیجه بگیریم كه موضوع حل شده است. قضاوت در این مورد كه چه زمان اطلاعات داده شده كافی است، در حوزه اختیار ماست. زمانی كه مسئله حل شود، پرونده بسته می شود.»
وی افزود:«مسئله آزمایشهای انجام شده با پلوتونیوم نمونه ای از این فرآیند است. برنامه مربوط به این مسئله در ابتدای ماه ژوییه مورد توافق قرار گرفت. ما این فرآیند را انجام داده ایم و اكنون می توانید نتیجه آن را ببینید: آنها (مقامات ایرانی) اطلاعات اضافی در اختیار ما قرار داده اند. ما سؤالاتی كردیم و پاسخهایی گرفتیم. ما به افراد، اطلاعات و اسنادی دسترسی داشتیم كه قبلاً هرگز با آنها برخورد نكرده بودیم. در نتیجه، قادر بودیم به مفاد بندهای 9 و 10 عمل كنیم. این محكی برای فرآیند مذكور بود.»