رو در رو با صاحبخانه‌هایی بی‌رحم!

«اگر خودت را «خبرنگار» معرفی کنی و از یک صاحبخانه بپرسی چرا مبلغ اجاره را این قدر زیاد افزایش دادید، همین که نگوید: «به شما هیچ ربطی ندارد»، در نوع خودش یک موفقیت بزرگ است. موفقیتی که البته برای این گزارش کم پیش می‌آید و اگر چه به آن‌ها اطمینان می‌دهم قرار نیست اسم و رسم و نشانه‌ای از شما درج شود، اما باز هم کمتر حاضر می‌شوند پاسخگوی یک خبرنگار باشند.

در عین حال به سراغ چند صاحبخانه رفتم که حتی در همین شرایط سخت اقتصادی باز هم حاضر نشده‌اند با مستاجر راه بیایند. به طور قطع افزایش اجاره مطابق با درصدی از تورم با چاشنی انصاف دور از انتظار نیست، اما اینجا ما به سراغ صاحبخانه‌هایی رفتیم که منصفانه عمل نکردند؛ اگرچه در همین روز‌ها هم تعداد مالکان با انصاف و بخشنده کم نیست.

۱- ۲۵ میلیون افزایش پول پیش!

تا اول تیر اجاره برای یک واحد ۶۰ متری داخل کوچه دو متری که پارکینگ هم ندارد، پنج میلیون پیش با ۸۰۰هزار تومان اجاره ماهانه بوده است. مستاجر می‌گوید: «این واحد رو سال قبل برای مادرم اجاره کردم، ولی امسال صاحبخانه گفت ۳۰ تومان رهن و یک تومان اجاره.» از مستاجر می‌خواهم که شماره تماس آقای صاحبخانه را در اختیارم بگذارد. با این صاحبخانه تماس می‌گیرم و در ابتدا می‌گوید من صاحبخانه نیستم چه کسی شماره من را به شما داده است؟! با کمی صحبت و جلب اعتمادش خودش شروع به گفتگو می‌کند. صحبتش را با یک «جمله فلسفی!» آغاز می‌کند که چندان متوجه نکته اش نمی‌شوم. می‌گوید: «ببین آقاجان! زندگی به مردم فشار میاره و مالک هم به مستاجر». همان طور که گفتم من این جمله فلسفی آقای صاحبخانه را درک نکردم، اما با ادامه حرف ها، او انگیزه اش را این گونه توجیه می‌کند: «الان من خودم هر چی بخوام بخرم نسبت به سال قبل ۱۰ برابر شده. نشده؟ مثلا حبوبات بوده کیلویی ۵-۶ تومن، الان شده ۲۶-۲۷ تومن. من حقوقم دو میلیونه و یک تومانش میره برای قسط هام و یک تومان برام باقی می‌مونه. خب حالا شما می‌گی من چه کار کنم؟» می‌پرسم، حالا نمی‌شد اجاره امسال رو کمتر تعیین می‌کردید؟ به هر حال این سختی برای همه هست و برای مستاجر‌ها بیشتر... آقای صاحبخانه که بعید می‌دانم درآمد ماهانه اش آن طور که می‌گوید فقط دو میلیون باشد، پاسخ می‌دهد: «ببین آقاجان! من نباید پاسخ بدم، دولت باید برای این وضعیت پاسخ بده. من هم اگه مجبور نباشم نمی‌گیرم. تازه من برای این که فشار روی مستاجر نیاد، پول رهن رو بردم بالا که نخواد هر ماه اجاره سنگین بده...» نمی‌دانم از نظر این صاحبخانه با افزایش یک باره ۲۵ میلیون به مبلغ پیش و احتساب اجاره ماهانه یک میلیون تومان چگونه می‌شود که به مستاجر فشار نیاید؟ به هر حال این سوالی است که احساس می‌کنم با هر پاسخ این صاحبخانه قانع نخواهم شد.

۲- مشتری دارم...

با صاحبخانه‌ای دیگر تماس می‌گیرم که برای واحد ۱۵۰ متری اش که پیش از این ۱۲۰ میلیون پول پیش و یک میلیون تومان اجاره می‌گرفته است، برای اجاره جدید دومیلیون و۸۰۰ هزار تومان به مبلغ اجاره اضافه کرده است. ابتدا خودم را مشتری جا می‌زنم و پس از دریافت مشخصات آپارتمان، می‌گویم: شما امسال دومیلیون و۸۰۰هزار تومان به اجاره اضافه کردید، به نظرتون این مبلغ زیاد نیست؟ پاسخ این صاحبخانه را که با غرور و تبختر حرف می‌زند، می‌شنوم: «همین الان ۵-۶ نفر مشتری داره که برای قولنامه عجله دارن و می‌خوان که زودتر قولنامه بنویسن، ولی چون مستاجر هنوز تخلیه نکرده قولنامه ننوشتیم، حالا شما چی می‌گی؟!» برای این که به پاسخم برسم خودم را معرفی می‌کنم و می‌گویم من خبرنگار هستم و فقط می‌خواهم بدانم یک صاحبخانه مثل شما چگونه این مبلغ را تعیین می‌کند، او تماس را قطع می‌کند و البته از این که صدای پرغرورش را بیشتر نشنیدم خوشحال می‌شوم. او در همان لحظات کوتاه در ذهنم شبیه یک دیو آمد.

۳- دولت برای خودش می‌گوید

با این تماس هایم متوجه می‌شوم که صاحبخانه‌های بی رحم را کلا می‌توان به دو گروه تقسیم کرد: آن‌هایی که فقط جیب خودشان برایشان مهم است و هیچ دلیلی جز منفعت طلبی ندارند و آن‌هایی که برای این بی رحمی، دلیل دارند اگرچه دلیل من درآوردی و بی منطق. یکی از این صاحبخانه‌های بی منطق موردی است که وقتی مستاجر به او می‌گوید، دولت اعلام کرده مالکان در شهر‌های بزرگ اجاره را ۲۰ درصد افزایش دهند، می‌گوید: «دولت بریه خودش مگه» (با لهجه مشهدی). تلاش من هم برای گفتگو با این موجر به نتیجه نمی‌رسد، چون پاسخ آقای موجر یک کلام است، «دولت بریه خودش مگه» و یعنی من به عنوان صاحبخانه هرکار دلم بخواهد انجام می‌دهم و قانون و انصاف هم کشک.

۴- صاحبخانه مودب، اما بی رحم!

آخرین صاحبخانه گزارشم، صاحبخانه‌ای مودب، اما تقریبا بی رحم است. از فردی که نشانی اش را گرفتم، گفت: اجاره قبل این آپارتمان ۸۰متری ۱۰میلیون پول پیش و ۷۰۰هزارتومان اجاره ماهانه بوده است که حالا ۵۰میلیون پول پیش و دومیلیون اجاره تعیین شده است. با صاحبخانه تماس می‌گیرم و می‌گویم این مقدار افزایش منطقی است؟ مودبانه پاسخم را می‌دهد: «بعید می‌دانم واحدی با این امکانات را بتوانید ارزان‌تر پیدا کنید. تازه من برای مبلغ پیش راه می‌آیم و کم می‌کنم. ضمن این که من خودم در مرکز شهر دنبال خونه هستم و اجاره‌ها به همین شکله. تازه واحد من تمیز هست و امکانات خوبی داره...»

در تمام گفت وگوهایم درمی‌یابم که انصاف چه نعمت بزرگی است که برخی از ما ... فاقد آنیم. به ویژه در شرایط کنونی که شیوع کرونا، به شکل گسترده‌ای باعث کاهش درآمد و افزایش هزینه‌ها شده است، این نبود انصاف و رحم به دیگران خصوصا به محرومان بیشتر به چشم می‌آید و تلخ‌تر آن جاست که ببینی یک صاحبخانه صاحب چند خانه و مغازه است و همچنان برای یک تومان و دوزار بیشتر حرص می‌زند و ....»