رهبر انقلاب: به برخی کسانی که صلاحیتشان احراز نشد، ظلم و جفا؛ دستگاه‌های مسئول جبران کنند
رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: اگر نابسامانی، ناکارآمدی و ضعف در مدیریت‌ها وجود دارد، باید آن را با انتخاب درست و خوب و روی کارآوردن مدیریت مردمی و اسلامی جبران کرد نه با شرکت نکردن در انتخابات.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای صبح امروز (جمعه) در سالروز عروج ملکوتی امام خمینی(ره) در سخنانی تلویزیونی، ابداع و تحقق نظریه جمهوری اسلامی یعنی تشکیل حکومتی بر مبنای اسلام ناب و متکی بر مردمسالاری برخاسته از عمق اسلام را مهمترین ابتکار امام امام راحلِ عظیم‌الشأن خواندند و تأکید کردند: راز پرشکوه ماندگاری جمهوری اسلامی و نظام امام خمینی، با وجود همه پیش‌بینی‌های دشمنان در باره زوال این نظام، همراهی دو کلمه «جمهوری» و «اسلامی» یعنی حاکمیت توأمان اسلام و مردم است و از این پس نیز همراهی همین دو کلمه تضمین پیشرفت مستمر خواهد بود.
رهبر انقلاب همچنین با اشاره به تأکید همیشگی امام خمینی درباره ضرورت شرکت آحاد مردم در انتخابات، انتخاب فردی شایسته را راه‌حل نابسامانی‌ها ومشکلات خواندند و با بیان نکاتی مهم در باره لزوم پایبندی رییس‌جمهور آینده به ایجاد عدالت اجتماعی، مبارزه صریح و بدون ملاحظه با فساد وتقویت تولید داخلی افزودند: آحاد مردم خود را به شرکت در انتخابات و تشویق دیگران به این کار ملزم بدانند.
ایشان با اشاره به جاری شدن دوباره یاد و خاطره امام در ایام رحلت آن بزرگوار افزودند: ملت و کشور همیشه به نگاهبانی از یاد و رهنمودهای «آن شخصیت عظیم، آن رهبر بی‌جایگزین و آن خردمند حکیم و برخوردار از اراده پولادین، دل عطوف و ایمان عمیق» نیازمند است.
رهبر انقلاب با اشاره به اول انقلاب و حجم بی‌سابقه پیش‌بینی‌های مکرر زیاده‌خواهان جهانی مبنی بر نابودی دو ماهه، شش ماهه و یا حداکثر یک‌ساله جمهوری اسلامی افزودند: صلابت و قاطعیت امام و پیروزی‌های درخشان ملت در جنگ و مسائل دیگر، این همهمه را کمرنگ کرد اما بعد از رحلت امام خمینی، دشمنان و بدخواهان بار دیگر به تکرار آرزوی خود مبنی بر زوال جمهوری اسلامی پرداختند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، اعلام رسمی یک حزب فرسوده و پرمدعا در سال ۶۹، نامه چند سال بعد گروهی از نمایندگان مجلس مبنی بر رو به پایان بودن مهلت جمهوری اسلامی و اعلام علنی برخی مقامات آمریکایی مبنی بر نرسیدن جمهوری اسلامی به چهل سالگی را از نمونه‌های پیشگویی‌های غلط برای زوال جمهوری اسلامی بر شمردند و گفتند: این افراد و گروه‌ها در پیشگویی‌های خود، علاوه بر بیان آرزوهایشان، به شکست و نابودی انقلاب‌های جهان نیز استناد می‌کردند.
رهبر انقلاب افزودند: حتی در داخل کشور نیز دو نهضت مشروطیت و نهضت ملی چند سال بعد از شکل‌گیری با روی کار آمدن دیکتاتوری کاملاً سیاه رضاخان و استبداد کودتایی، پیچیده و عمیق محمدرضا شکست خوردند بنابراین پیش‌بینی‌ها درباره نابودی جمهوری اسلامی به این مسائل تاریخی نیز متکی بود.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به شکست کامل پیشگویی‌های دشمنان و اقتدار و پیشرفت و توسعه مستمر جمهوری اسلامی افزودند: راز پرشکوه و افتخارآمیز ماندگاری نظامِ امام خمینی، همراهی دو کلمه جمهوری و اسلامی است.
ایشان، ابداع نظریه جمهوری اسلامی را کار بزرگ امام خمینی خواندند و افزودند: امام بزرگوار این نظریه را در عرصه نظریات سیاسی بین المللی وارد کرد و با قدرت مردم و معرفت بسیار عمیق خود آن را عینیت بخشید و محقق کرد.
رهبر انقلاب، شناخت و تسلط جامع امام خمینی بر معارف اسلامی را پشتوانه ایجاد و تحقق نظریه جمهوری اسلامی برشمردند و گفتند: امام لزوم حاکمیت اسلام و اعتقاد به مردم را از دل اسلام ناب به دست آورده بود و به آنها عمیقاً ایمان داشت.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به مخالفان سرسخت دو وجه اسلامی و مردمی بودن جمهوری اسلامی افزودند: بخشی از مخالفان حاکمیت اسلام، «سکولارهای غیرمذهبی» بوده و معتقدند دین شأنیت تشکیل نظام سیاسی و مدیریت کشور را ندارد و محصور به مسائل فردی و عبادات است، البته عده‌ای از سکولارها هم معتقد بودند دین اصولاً مضر و افیون جامعه است.
رهبر انقلاب افزودند: دسته دیگری از مخالفان حاکمیت اسلام، به دین اعتقاد دارند اما می‌گویند اسلام نباید به سیاست آلوده شود، این افراد در واقع «سکولارهای مذهبی» هستند و به دخالت و حاکمیت دین در شئون زندگی سیاسی- اجتماعی، اعتقادی ندارند.
ایشان، مخالفان مردمی بودن جمهوری اسلامی را نیز دو دسته دانستند و گفتند: جمعی از این مخالفان، «لیبرال‌های سکولار» هستند که می‌گویند دموکراسی و مردمسالاری را باید لیبرال‌ها و تکنوکرات‌ها ایجاد کنند و این مسئله ربطی به دین ندارد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای خاطرنشان کردند: دسته دوم مخالفان مردمسالاری دینی، به دین اعتقاد دارند اما می‌گویند مردم در حاکمیت دینی هیچ کاره‌اند و دین باید بدون اتکا و نقش‌آفرینی مردم، حکومت تشکیل دهد که شکل افراطی این نظر، در سالهای اخیر در شکل‌گیری گروه داعش ظاهر شد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای حاکمیت دین با اتکا به مردم را یک استنباط و نظریه عالمانه و نه احساسی خواندند و گفتند: مردمسالاری دینی از متن اسلام برخاسته است و هر کس انکار کند در قرآن مطالعه و تدبر نکرده است.
ایشان، با استناد به آیات مکرر قرآن مبنی بر لزوم اطاعت مردم از رسول اکرم افزودند: در صدها آیه قرآن زمینه‌های اطاعت مردم از نبی مکرم تشریح شده است که آیات جهاد، اقامه قسط و عدل، اجرای حدود، معاملات اجتماعی - اقتصادی، قراردادهای بین‌المللی و ده‌ها عرصه دیگر از جمله این زمینه‌ها هستند که مجموعه همین زمینه‌ها، به معنای تشکیل حکومت است.
رهبر انقلاب با استناد به احادیث فراوان و سنت رسول اکرم مبنی بر تشکیل حکومت افزودند: بعد از رحلت پیامبر با وجود اختلاف درباره جانشینی ایشان، احدی از مسلمانان شک نداشت که باید حکومت بر اساس دین و قرآن ادامه یابد.
رهبر انقلاب، در جمع‌بندی این بخش از سخنانشان تأکید کردند: بر اساس آیات قرآن مجید و احادیث و سنت پیامبر، اگر کسی به اسلام اعتقاد داشته باشد باید به حاکمیت اسلام هم معتقد باشد.
رهبر انقلاب بعد از تبیین موضوع حاکمیت اسلام، به موضوع جمهوریت و مردمسالاری پرداختند و با تأکید بر اینکه اعتبار رأی مردم مسئله بسیار مهمی است، گفتند: به این موضوع از دو منظر می توان نگریست ۱- از منظر دینی و اعتقادی و در چارچوب مسئولیت و حق ۲- از این منظر که تحقق عملی حاکمیت دین بدون مردم امکان‌پذیر نیست.
ایشان درخصوص رأی مردم از منظر دینی و اعتقادی افزودند: در آیات و روایات، آحاد مردم و خواص در قبال سرنوشت جامعه و همچنین جلوگیری از انحراف و بروز شکاف طبقاتی مسئول دانسته شده‌اند و امربه معروف نیز یک وظیفه عمومی شمرده شده که یکی از مهمترین معروف‌ها برپایی حکومت دینی است. همچنین انسانها دارای اراده و حق تعیین سرنوشت هستند که حاکمیت مردم یکی از نمودهای حق تعیین سرنوشت است.
رهبر معظم انقلاب به موضوع مردمسالاری دینی از منظر نیاز حکومت‌ها به پشتوانه مردمی نیز اشاره کردند و گفتند: حکومت‌ها بدون پشتوانه مردمی، چاره‌ای جز روی آوردن به زور و ظلم نخواهند داشت و از آنجا که در حکومت اسلامی ظلم جایز نیست، تحقق حکومت اسلامی و ادامه آن، فقط با پشتوانه مردمی امکان‌پذیر است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: بنابراین مردم سالاری دینی و جمهوری اسلامی یک طرح ناب و خالص دینی است و اینکه برخی می‌گویند امام مردم سالاری را از غربی‌ها گرفت، سخنی بی‌مبنا است زیرا امام کسی نبود که بخاطر رودربایستی از حکم خدا منصرف شود.
ایشان افزودند: روزی که امام موضوع الزام حجاب در اجتماع را مطرح کردند برخی‌ها از جمله بعضی نزدیکان امام مخالف بودند اما ایشان بطور قاطع، دستور دین را مطرح کردند.
رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: امام بزرگوار با انجام این نواندیشی دینی که مبتنی بر معرفت عمیق دینی بود، ملت ایران را که قرن‌ها با استبداد خو گرفته بود، به میدان آورد تا با باور به توانایی‌های خود، کارهای بزرگی همچون ساقط کردن سلطنت چند هزارساله و ایستادگی در مقابل جنگ هشت ساله و متکی به پشتیبانی همه قدرت‌های بزرگ دنیا را انجام دهند.
ایشان با تاکید بر اینکه امام دو کلمه «جمهوری» و «اسلامی» یعنی «حاکمیت اسلام» و «حاکمیت مردم» را گره‌گشای همه مشکلات می‌دانستند، افزودند: هر زمان که مردم به‌کار گرفته شدند و معیارهای اسلام رعایت شد، پیش رفتیم و هرجا که یکی از این دو رعایت نشد، پیش نرفتیم.
رهبر انقلاب به یک نمونه اشاره کردند و گفتند: اگر در اقتصاد، رشد کارگاههای کوچک و متوسط یعنی زمینه ورود مردم را به حوزه تولید فراهم کرده بودیم اکنون وضع اقتصادی بهتر بود.
ایشان افزودند: بنابراین اگر مسئولان حدود و موازین اسلامی را در مسائل داخلی و خارجی رعایت، و سازوکار حضور مردم در صحنه را نیز فراهم کنند، مشکلات حل خواهد شد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ادامه با اشاره به برخی بیانات امام(ره) درباره اسلام و مردمسالاری افزودند: از دیدگاه امام(ره)، اسلام از یک طرف «ضد تحجر و التقاط»، «ضد ظلم، استکبار، فساد و ویژه‌خواری»، «ضدسلطه آمریکا و دخالت بیگانگان»، «ضد اشرافی‌گری و اختلاف طبقاتی»، و از طرف دیگر «طرفدار محرومان و عدالتخواه» است.
ایشان همچنین در خصوص دیدگاه امام درباره مردمسالاری و انتخابات خاطرنشان کردند: امام انتخابات را «فریضه دینی» می‌دانستند و در وصیتنامه خود می‌گویند «عدم حضور در انتخابات در برخی مقاطع چه بسا گناهی در رأس گناهان کبیره باشد» و «کوتاهی در مشارکت، پیامدهای دنیوی و حتی تا نسل‌های بعد داشته باشد که مستلزم بازخواست الهی است».
رهبر انقلاب اسلامی گفتند: به لطف خداوند بعد از رحلت امام، ملت ایران عطیه الهیِ مردمسالاری دینی را حفظ کرده و در مقابل توطئه دشمنان برای جدایی مردم از نظام و بی‌اعتقاد کردن آنها به اسلام و مردم سالاری دینی، محکم ایستاده‌اند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: متأسفانه برخی با ادبیات مختلف، حرف دشمنان را تکرار می‌کنند. گاهی از لزوم ایدئولوژی زدایی و حرکت به سمت لیبرال دموکراسی می‌گویند، گاهی از موضع دلسوزی برای قداست دین وارد می‌شوند و حتی برخی هم می گویند ضوابط اسلامی با مردمسالاری قابل جمع نیست.
ایشان تأکید کردند: کسانی که این سخنان را تکرار می کنند، دلسوز ملت ایران نیستند و به‌دنبال زدن ریشه اسلام هستند.
رهبر انقلاب با اشاره به قانون اساسی که در آن هم جمهوریت و هم اسلامیت درنظر گرفته شده است، گفتند: در قانون اساسی، از شروط رییس‌جمهور، «رجل سیاسی و مذهبی بودن» و «حفظ تقوا و امانت» است و این بدین معناست که رییس قوه اجرایی با اقدامات خردمندانه، در سیاست مصلحت مردم را در نظر بگیرد و در میدان اعتقادات نیز دین مردم را هدایت و حفظ کند.
ایشان در بخش دیگری از سخنانشان با اشاره به گرم‌تر شدن محیط انتخابات گفتند: دعوت مردم به حضور نیافتن در انتخابات با بهانه‌های واهی، عمل به خواست دشمنان است و اگر هر یک از دو رکن مردمسالاری و دین تضعیف شود، اسلام و ایران ضربه و سیلی خواهند خورد.
رهبر انقلاب افزودند: گفته می‌شود برخی به‌علت فشارهای معیشتی که همه ما آن را لمس می‌کنیم، برای شرکت در انتخابات مردد هستند یا برخی می‌گویند در دوره‌های قبل با شوق به فردی رأی دادیم اما در آخر دوره، منجر به دلخوری شد، بنابراین در انتخابات شرکت نمی‌کنیم. این موارد استدلال‌های درستی نیستند و نباید ما را از مشارکت در انتخابات دلسرد کنند.
ایشان تأکید کردند: اگر نابسامانی، ناکارآمدی و ضعف در مدیریت‌ها وجود دارد، باید آن را با انتخاب درست و خوب و روی کارآوردن مدیریت مردمی و اسلامی جبران کرد نه با شرکت نکردن در انتخابات.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تأکید بر دقت در انتخاب و توجه به عملکرد کاندیداها افزودند: صرفاً به وعده‌ها و حرفها نمی‌توان اکتفا کرد همچنان‌که در قضیه مذاکرات هسته‌ای هم که در جریان است، همواره به مسئولان گفته‌ایم به عمل کار برآید و به حرفها و وعده‌ها نمی‌توان اعتماد کرد.
رهبر انقلاب خاطرنشان کردند: کارآمدی را با حرف نمی‌شود تشخیص داد، بنابراین باید نگاه کرد که آیا گذشته و عملکرد کاندیداها، وعده‌های آنها را تأیید و تصدیق می‌کند یا نه؟
ایشان در ادامه چند توصیه مهم به نامزدهای محترم داشتند.
رهبر انقلاب اسلامی با توصیه مؤکد به کاندیداها به پرهیز از بیان وعده‌هایی که از انجام آنها مطمئن نیستند، گفتند: دادن وعده‌های بدون پشتوانه عملی جایز نیست و اینگونه وعده ها، گناه و به ضرر کشور است چون با محقق نشدن آنها مردم از انتخابات و نظام دلسرد می‌شوند بنابراین فقط وعده‌هایی بدهید که اهل فن آنها را تأیید می‌کنند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، توقع دیگر از کاندیداها را صداقت با مردم و بیان شعارهایی دانستند که در دل خود به آنها کاملاً اعتقاد دارند و افزودند: کاندیداها با مردم صادق باشند و شعارهایی ندهند که به آنها اعتقاد ندارند.
رهبر انقلاب اسلامی، تشویق به مشارکت در انتخابات را وظیفه تک تک مردم دانستند و گفتند: تک تک مردم خود را موظف بدانند که همه آحاد مردم اعم از خانواده، دوستان و آشنایان را به مشارکت در انتخابات دعوت کنند و این، مصداق «تواصی به حق» است.
ایشان افزودند: توقع دیگر از کاندیداها این است که در صورت پیروزی، خود را به «عدالت اجتماعی»، «کاهش فاصله فقیر و غنی»، «مبارزه بدون ملاحظه با فساد»، «تقویت تولید داخلی و مبارزه با قاچاق و واردات بی‌رویه و افرادی که با پر کردن جیب خود از طریق واردات کمر تولید داخلی را می‌شکنند» متعهد بدانند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: کاندیداها صراحتاً درباره این موضعات موضع بگیرند تا اگر بعد از انتخاب، عمل نکردند، دستگاه‌های نظارتی بتوانند از آنها سؤال و مؤاخذه کنند.
رهبر انقلاب در بخش پایانی سخنانشان یک تذکر ضروریِ دینی و انسانی درباره مسائل پیش‌آمده در جریان عدم احراز صلاحیت برخی ثبت‌نام کنندگان در انتخابات بیان کردند.
ایشان خاطرنشان کردند: به بعضی از افرادی که صلاحیتشان احراز نشد، ظلم وجفا شد و به آنها یا خانواده‌هایشان که خانواده‌های محترم و عفیفی بودند، نسبتهای خلاف واقع داده شد که بعداً ثابت شد آن گزارشها غلط و خلاف است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به انتشار این موارد در بین مردم و در فضای مجازیِ رها و بدون قید و بند، تأکید کردند: حفظ آبرو جزو بالاترین حقوق انسانها است بنابراین خواهش و مطالبه من از دستگاه‌های مسئول این است که مواردی را که گزارش خلاف واقع راجع به فرزند یا خانواده کسی داده شده، جبران کنند.
ایشان افزوند: خداوند متعال ما را از ظلم، هتک حرمت مؤمن و تخلف از وظایف‌مان محفوظ بدارد. امام بزرگوار را با اولیاء بزرگ خود محشور و او و شهیدان را از ما راضی کند و با تقدیر خیر برای ملت ایران، این انتخابات را جزو انتخابات دشمن‌شکن قرار دهد.
محورهای بیانات رهبر انقلاب در این سخنرانی به شرح زیر است:
- 14 خرداد دیگری فرا رسید و فضای عمومی کشور آکنده شد با یاد و خاطره آن شخصیت عظیم، آن مردم بزرگ و رهبر بی‌جایگزین. آن دل عطوف، آن اراده پولادین. آن عزم سرشار از صلابت. آن ایمان روشن. آن حکیم خردمند و دوراندیش.
- ملت و کشور ما امروز و تا آینده‌های دور به نگاهبانی از این یاد و خاطره عزیز احتیاج دارد.
- امروز صحبتی که میخواهم عرض کنم، بحثی است درباره مهمترین ابتکار امام بزرگوار. امام ابتکارات زیادی داشتند لکن این مهمترین ابتکار امام است که عبارت است از جمهوری اسلامی.
- این همان مردمسالاری دینی است که زیر عنوان جمهوری اسلامی رسمیت پیدا کرد.
- بحث را از اینجا شروع می‌کنم که در بین نظام‌های انقلابی و نظام هایی که در یکی دو قرن اخیر تشکیل شده است، هیچ نظامی را سراغ ندارم که به قدر جمهوری اسلامی درباره آن پیش‌بینی زوال و فروپاشی شده باشد.
- از روز اول انقلاب،بدخواهان و کسانی که نمی‌توانستند این پدیده عظیم را هضم و تحمل کنند،در داخل و خارج کشور،می‌گفتند جمهوری اسلامی تا دو ماه، شش ماه یا یکسال دیگر دوام نمی‌آورد.
- صلابت و قاطعیت امام بزرگوار و پیروزی‌های عظیم ملت ایران در جنگ هشت ساله،این همهمه‌ها را فرو نشاند. تقریباً در اواخر عمر امام این همهمه‌ها تمام شد.
- لکن بعد از رحلت امام، بدخواهان باز جان گرفتند و آرزوهای خود را شروع کردند به گفتن. یک حزب فرسوده قدیمی و البته با مدعا در سال 69 بیانیه‌ای داد و اعلام کرد که جمهوری اسلامی در لبه پرتگاه است.
- چند سال بعد هم باز یک گروه و دسته‌ای که متأسفانه مسئول هم بودند و جزو نمایندگان مجلس هم بودند در نامه‌ای اعلام کردند که فرصتی اندک برای جمهوری اسلامی باقی مانده است، یعنی همین روزهاست که از بین برود. این هم گروهی دیگر. تمایلات اینها هم تقریباً شبیه همان حزب بود.
- قبل و بعد از اینها هم افراد و اشخاص و دسته ها و گروه ها از این حرفها می‌زدند.
- آخر کار هم همین یکی دو سال پیش بود که آمریکایی‌های بزرگوار همین حرف را گفتند و یک مقام عالی‌رتبه آمریکایی گفت که جمهوری اسلامی چهل سالگی خود را نخواهد دید. یادم نمی‌آید در هیچ نظام دیگری این همه پیشگویی برای زوال و فروپاشی شده باشد.
- کسانی که این پیشگویی‌ها را می‌کردند نگاه‌شان به نظام‌های برآمده از انقلاب‌ها بود. چون بسیاری از نهضت‌ها بعد از سالهای کوتاهی بعد از بوجود آمدن از بین رفتند. انقلاب کبیر فرانسه تقریباً 15 سال بعد دچار سلطنت استبدادی محکمی شد که همان ناپلئون باشد. در سراسر دنیا هم همینطور. در ایران هم نهضت مشروطه با آن همه سرو صدا و شوق ایجاد شد و 15 سال بعد از اینکه فرمان مشروطیت امضا شد کسی مثل رضاخان با آن دیکتاتوری عجیب و استبداد سیاه که از دوران قاجار به مراتب بدتر بود سر کار آمد.
- بعد هم در سالهای 29 و 30 نهضتی ایجاد شد و نفت ایران را از دست انگلیس‌ها در آوردند یکی دوسال بعدش کودتا شد و محمدرضا یک استبداد دیکتاتوری پیچیده بسیار خطرناکی را برای مدت طولانی آغاز کرد. یعنی این حوادث اتفاق افتاده است.
- ولی بحمدلله انقلاب و نظام امام خمینی نه‌تنها فرو نپاشید و متوقف نشد،بلکه روز به روز قدرتمندتر شد،تسلیم نشد، جا نزد و روز به روز استقلال خودش را آشکار کرد. توفیقات بزرگ به دست آورد. بر موانع غلبه کرد. چقدر موانع پی در پی بوجود آوردند؛ سیاسی،امنیتی، اقتصادی و... امروز جمهوری اسلامی هم توسعه یافته‌تر از 40 سال پیش است و از همه جهت جلوتر است به فضل الهی.
- این سؤال پیش می‌آید که راز این ماندگاری چیست؟ چرا جمهوری اسلامی با وجود این همه دشمنی به سرنوشت دیگر انقلاب ها دچار نشد؟ من عرض می‌کنم راز پرشکوه و افتخاربخش این نظام، همین دو کلمه است. یعنی جمهوری و اسلام. موجودی که از این دو کلمه ایجاد شده، باید هم پایدار بماند. هم مردم هست هم اسلام.
- کار بزرگ امام بزرگوار ما این بود که این فکر و نظریه جمهوری اسلامی را خلق کرد و آن را وارد میدان نظریه‌های سیاسی گوناگون کرد که در آن دوره نظریه‌های مختلف سیاسی شرقی،غربی در عرصه مسائل سیاسی وجود داشت.
- بعد به آن عینیت بخشید. صرف ایجاد یک نظریه نبود و آن را تحقق داد و نظام جمهوری اسلامی را بوجود آورد.
- امام رضوان‌الله تعالی علیه انسان بزرگی بود از جهات مختلف از جمله از لحاظ دانش و معرفت دینی. پشتوانه ایجاد این نظریه و تحقق این نظریه معرفت عمیق او به اسلام بود. اسلام را می‌شناخت و می‌دانست که حاکمیت اسلامی مربوط به پیام اصلی اسلام است و اعتقاد عمیق او به مردم.
- امام به مردم و توانایی‌ها و عزم آنها اعتقاد داشت. خاطره‌ها داریم. سال 41 یک روز در درس بحث را به مسائل جاری کشاندند و گفتند اگر ما دعوت کنیم مردم این بیابان قم را پر خواهند کرد. کسی فکر نمی‌کرد بتوان مردم را با چنین کاری همراه کرد.
- هر دو بخش این نظریه؛ هم بخش اسلامی و هم بخش جمهوری‌اش را مربوط به اسلام می‌دانست و تسلط او و جامعیت او در فهم مسائل اسلامی این نظریه را در ذهن ایشان بوجود آورد. البته مخالفانی هم داشت. هم مسئله اسلامی بودن حکومت و هم جنبه مردمی بودن حکومت و مردمسالاری هر دوی اینها مخالفین سرسختی داشت. تا امروز هم مخالفینی هستند که نظراتی دارند که اشاره خواهم کرد.
- در مورد حاکمیت اسلام که نظام کشور باید با ارزش‌های اسلامی اداره بشود در این مورد مخالفین سرسختی بودند. البته یک جور نبودند. یک دسته همین مذهبی‌های سکولار بودند که می‌گفتند دین چنین حق و شأنی ندارد که نظام اجتماعی و مدیریت کشور را به‌عهده بگیرد. دین برای نماز و روزه و کارهای قلبی است. برخی هم که اصلاً دین را افیون جامعه می‌دانستند و می‌گفتند نه‌تنها فایده ندارد بلکه مضر هم هست.
- یک دسته هم معتقدین به دین بودند و از موضع دفاع از دین می‌گفتند دین نباید آلوده به سیاست شود و دین کنار بنشیند و تقدس خودش را حفظ کند و وارد میدان سیاست نشود. اگر آدم درست درباره اینها قضاوت کند سکولارهای مذهبی هستند.
- مخالفان حاکمیت مردمی، آنها هم دو جبهه بودند. یک جبهه،لیبرال‌های سکولار بودند که معتقد به مردمسالاری بودند منتها می‌گفتند مردمسالاری ربطی به دین ندارد و مردمسالاری را مردان فن‌سالار و تکنوکرات باید در عرصه جمهوریت و مردمسالاری وارد کنند.
- عده‌ای هم کسانی بودند که معتقد به دین بودند امّا می‌گفتند حاکمیت دین به مردم ربطی ندارد. نمونه‌های این نظر دوم را این اواخر در داعش ملاحظه کردیم.
- امام با توکل به خدا، با ایمان به مردم و با استناد به آن معرفت عمیقی که از دین داشت محکم ایستاد و این نظریه را پیش برد و این نوآوری بزرگ را تحقق بخشید. این یک استنباط عالمانه است. امری احساساتی نیست. اینکه دین باید حاکم شود و در این حاکمیت،مردم باید حضور داشته باشند از متن اسلام برمی‌آید. حاکمیت دین را قرآن به طور روشن مطرح کرده است اگر کسی این را منکر شود درست در قرآن تدبیر نکرده است.
- قرآن می‌فرماید پیغمبران را فرستادیم که مردم از آنها پیروی کنند. در چه چیزهایی؟ آیات مربوط به قسط، جهاد، حدود و مجازات‌ها. آیات مربوط به قراردادهای بین‌المللی. این آیات یعنی حکومت. این آیات می‌گوید در این موارد باید از رسول اطاعت شود.
- البته سنت و حدیث و کلمات پیامبر که وجود دارد. خود رسول اکرم(ص) وقتی که نمایندگان یثرب آمدند و با پیامبر صحبت کردند، پیامبر همین پیمان را از آنها گرفت و گفت می‌آیم به مدینه ولی تا پای جان باید دفاع کنید. بعد هم که وارد مدینه شد،حاکمیت را بوجود آورد. این حاکمیت مربوط به پیغمبری او بود.
- بعد از پیغمبر هم با اینکه سر جانشینی ایشان اختلاف بود لکن احدی شک نداشت که هر حکومتی تشکیل شود بر اساس قرآن باید باشد. بنابراین مسئله حاکمیت دین و اسلام امر روشنی است. لازمه آن اعتقاد به اسلام است.
- اما مسئله جمهوریت و مردمسالاری و اعتبار رأی مردم؛ این هم مسئله مهمی است. از دو منظر باید به این نگاه کرد؛ یک منظر جنبه اعتقادی است که قضیه حق و مسئولیت هست یک منظر هم امکان تحقق حاکمیت دین هست که بدون مردم قابل تحقق نیست.
- بخش اول که حضور مردم است این از مسئولیت انسانها فهمیده می‌شود.در قرآن و روایات درباره مسئولیت مردم بر سرنوشت جامعه مطالب فراوانی هست.
- در بیان امیرالمومنین در خطبه معروف به صفین عبارتی دارند که مهم است. می‌فرماید مسئولیت مهم مردم این است که حق اقامه شود. وظیفه امر به معروف وظیفه‌ای عمومی است و یکی از مهمترین معروف‌ها، حکومت حق و عادلانه است و مردم باید به این موضوع، امر کنند.
- همچنین مسئله لزوم مبارزه با انحرافات جامعه که امیرالمومنین یکی از دلایل پذیرش حکومت را همین می‌داند. می‌فرماید خدای متعال این پیمان را از علما گرفته که به فاصله‌های اجتماعی تن ندهند که یکی از سیری، مشرف به موت باشد، دیگری از گرسنگی. علما که فرموده است، یا به این خاطر است که این مسئولیت درباره آنها بیشتر است یا علما به معنای دانایان و مطلعین است.
- بنابراین این مسئولیت،همگانی است. حالا چطور اعمال شود، در زمان‌های مختلف متفاوت است. امروز از طریق انتخابات است. انسانها آزاد هستند که انتخاب کنند. این جزو مسلمات اسلام است.
- پس مسئله مردمسالاری متکی به این معارف دینی است. هم قرآن در آن وجود دارد، هم حدیث، هم نهج‌البلاغه و هم رفتارهای پیامبر در آن موجود است. پیامبر می‌فرماید در روش و شیوه کار من نظر بدهید و دخالت کنید و خودداری نکنید.
- منظر دوم که منظر پشتیبانی مردم است هم واضح است. حکومت‌ها، اگر حکومت غیر دینی باشد، اگر مردم پیرو آنها نباشند مجبورند با ظلم و شلاق حاکمیت کنند. حالا حکومت اسلامی که اهل زور و شلاق نیست نمی‌تواند بدون پشتوانه مردم ادامه پیدا کند که بحمدلله ادامه پیدا کرده و از این به بعد هم خواهد بود.
- اینکه برخی گفتند امام، انتخابات را از غربی‌ها گرفت، حرف بسیار بی‌مبنایی است. امامی که ما شناختیم و با او همکاری کردیم کسی نبود که به خاطر رودربایستی با این و آن، از حق خدا سرپیچی کند.
- آن روزی که امام مسئله حجاب را مطرح کردند،خیلی ها مخالف بودند. حتی افراد نزدیک به امام. یکی از نزدیکان امام به من گفت که این چه حرفی است که امام می‌گوید شما ایشان را منصرف کنید. البته ما هم با امام، هم‌نظر بودیم.
- امام بزرگوار،این نواندیشی دینی را انجام دادند. این مکتب مترقی و نو و این برداشت زیبا و شکفت‌انگیز از اسلام را که متکی به آن فکر روشن و معرفت عمیق بودند ارائه دادند و با این طرح استوار و منطقی توانستند ملت ایران را که قرن‌ها با استبداد خو گرفته بود، وسط صحنه بیایند و کاری کرد که مردم خود را باور کنند.
- شما جوانان که دوران قبل از انقلاب را ندیده‌اید سخت است که آن دوران را لمس کنید. ما در آن دوران زندگی کردیم. مردم هیچ‌کاره محض بودند. بخصوص در دوران سیاه استبداد پهلوی که ما بیست سی سال آخر آن را درک کردیم. امام با حرکتی جهشی این مردم را به میدان آورد. ملت خود را باور کرد و ظرفیت عظیم توانایی و اراده ملت را امام به کار گرفت و آن را با رهبری و هدایت خود، توانست به مرحله‌ای برساند که کارهای بزرگی انجام دهد. سلطنت چند هزار ساله را ساقط کنند،مردم را به وسط میدان بیاورند و کاری کنند با فهم مردم که مقاومت کنند و روز به روز قوی تر شوند. یک روز جمهوری اسلامی نهالی بود و امروز شجره تنومندی است که هیچ طوفانی آن را از جا نمی‌کند.
- ملت توانست خودش را در حوادث سهمگینی نگه دارد. هشت سال قدرت‌های بزرگ ،دشمن ما را کمک کردند تا جمهوری اسلامی را نابود کنند امّا ملت ایران با قدرت ایستاد و آنها را به زانو درآورد و حوزه اقتدار و عزّت خودش را توسعه داد.
- گره‌گشای مشکلات کشور همین است که ما اسلام را رعایت کنیم و مردم در صحنه حضور داشته باشند. این که می‌فرمود نه یک کلمه کم نه یک کلمه زیاد، معنا ندارد. نه اسلام بدون جمهوری و نه جمهوری بدون اسلام. هیچ منافاتی هم با هم ندارند.
- حاکمیت اسلام یعنی محتوا و جهت‌گیری را اسلام تعیین می‌کند و حاکمیت مردم یعنی شکل حکومت را مردم تعیین می‌کنند.
- واقع قضیه هم همین است که گره‌گشای همه کارهای کشور همین است. هر جایی که مردم را به کار گرفتیم و رعایت اسلام را کردیم پیش رفتیم. هم در دوران امام هم در این ده‌ها سال پس از امام تا امروز. این را قاطعانه می‌گویم و شواهد فراوانی هم هست. هر جا مردم را وارد میدان کردیم و اسلام را میزان کارمان قرار دادیم پیش رفتیم. هر جای یکی از این دو لنگ زد پیش نرفتیم.
- در مسائل اقتصاد اگر مردم را وارد کنیم، اینکه چند سال است که می‌گویم کارگاههای کوچک صنعتی را رشد بدهیم به این معنی است که اینها میلیون‌ها انسان را تغذیه می‌کنند. این حضور مردم است دیگر. اگر این را تقویت کرده بودیم امروز وضع اقتصاد بهتر بود.
- در مسائل دیگر هم همینطور است. اگر مسئولین محترم کشور این موضوع برایشان جا بیفتد که هم حدود اسلامی را کامل رعایت کنند که در مسائل داخلی چه خارجی و چه در مسائل سیاسی و غیره، و از طرفی حضور مردم را هم تأمین کنند، همه مشکلات کشور حل خواهد شد.
- هم در مورد اسلام و هم مردمسالاری،امام بیانات روشن و قاطعی دارند. امام، اسلام متحجرین و التقاطیون را به طور قاطع رد می‌کنند. اسلام در نظر امام، اسلامی است که عدالتخواه است، ضد استکبار است، ضد فساد است. اینها در بیانات امام روشن است. هم در وصیتنامه هست هم در این بیش از بیست جلد بیانات امام وجود دارد.
- اسلامی که امام به آن معتقد است، ضد استکبار است. ضد آمریکاست. ضد دخالت بیگانگان در امور داخلی کشور است. ضد زانو زدن در مقابل دشمن است. اسلامی که امام به آن معتقد است، اسلام ضد فساد و ویژه‌خواری است و این چیزهایی که مشخص می‌شود در زمینه حضور فساد در برخی بخش‌ها، این قطعاً ضداسلامی است.
- دولت اسلامی دولتی است که با فساد مبارزه کند. اسلام طرفدار محرومین است،ضد فاصله طبقاتی است.
- امام در یکی از نام‌هایشان به یکی از مسئولین که مربوط به اواخر عمر بابرکت ایشان است می‌نویسند « شما باید نشان دهید که چگونه مردم، علیه ظلم و بیداد، تحجر و واپسگرایی قیام کردند و فکر اسلام ناب محمدی را جایگزین تفکر اسلام سلطنتی، اسلام سرمایه داری، اسلام التقاط و در یک کلمه اسلام امریکایی کردند.»
- درباره مردمسالاری که انتخابات را مظهر مردمسالاری دینی می‌دانست امام؛ امروز انتخابات با رأی مردم ممکن می‌شود. ممکن است روزی برسد که نظر مردم به طریق دیگری تأمین بشود. ولی امروز انتخابات است. امام، انتخابات را فریضه دینی می‌دانستند. در وصیتنامه امام عبارت هشداردهنده ای است. می‌فرمایند عدم حضور در انتخابات در برخی مقاطع چه بسا گناهی باشد در رأس گناهان کبیره.
- بحمدلله بعد از رحلت امام، ملت ایران این عطیه الهی و این مردمسالاری دینی را حفظ کردند. در مقابل توطئه دشمنان ایران که انواع تلاش‌ها را کردند که مردم را جدا کنند و بی‌اعتقاد کنند به مردمسالاری دینی این توطئه را خنثی کردند و هربار به هر شکلی وارد شدند با سد پولادین مردم ایران مواجه شدند.
- امروز هم همین است. دشمنان کمین گرفته‌اند که بین مردم و نظام اسلامی فاصله بیاندازند امّا با سد پولادین مردم ایران مواجه هستند. هم توطئه امنیتی کردند هم تهاجم فکری که در همه اینها ناکام ماندند.
- متأسفانه کسانی هم بوده و هستند که حرف دشمنان را به نحوی تکرار می‌کند. این ایدئولوژی‌زدایی که برخی مطرح می‌کنند همان حرف مخالفان مردمسالاری دینی است. برخی از راه دیگری وارد می‌شوند و می‌گویند قداست دین است که کنار بایستد. این هم همان حرف برخی در اول انقلاب است.
- این هم که مردمسالاری با دین جمع نمی‌شود هم حرف دشمنان است. البته ممکن است برخی از روی غفلت این حرف را بگویند. بدانند که این حرف حرف دشمن است و دشمن می‌خواهد ریشه اسلامیت را بزنند. برخی دلسوزی می‌کنند که مردمسالاری از بین رفت، اینها می‌خواهند اسلام را کنار بزنند. خطای بزرگی است اگر ما مردمسالاری را از تفکر و روح اسلامی بیگانه کنیم.
- قانون اساسی هم تکلیف را تعیین کرده. رجال مذهبی و سیاسی را رئیس‌جمهور و همه‌کاره کشور کرده است. این قید سیاسی برای این است که در میدان سیاست بتواند مصالح را در نظر بگیرد و در بُعد دینی هم بتواند به هدایت مردم کمک کند. مسئله تقوا و امانت هم که در قانون اساسی روی آن تکیه شده بسیار مهم است.
- چون این روزها روزهای انتخابات است، خب خوشبختانه محیط انتخابات در حال گرم شده است. اما برخی به بهانه واهی می‌خواهند وظیفه مشارکت در انتخابات را کنار بگذارند که این عمل به خواست دشمنان ملت ایران است. باید هر دو رکن به طور کامل دیده شود؛ هم مردمسالاری هم اسلامی بودند. هر رکنی تضعیف بشود سیلی خواهیم خورد.
- اما درباره انتخابات؛ گفته می‌شود برخی به خاطر فشارهای معیشتی که همه آن را لمس می‌کنیم، مردد هستند که آیا شرکت کنند یا نه. یا برخی می‌گویند در دوره‌های مختلفی به کسی با شوق رأی دادیم امّا در آخر دوره منجر به دلخوری شد. پس بهتر است شرکت نکنیم. اینها استدلال‌های درستی نیست. نباید این چیزها ما را دلسرد کند.
اگر ناکارآمدی هست باید با انتخاب خوب آن را جبران کنیم نه با عدم انتخاب. اگر ضعفی در مدیریت‌ها هست، راهش چیست؟ راهش این است که در انتخابات شرکت نکنیم یا راهش این است که یک مدیریت به معنای واقعی کلمه اسلامی و مردمی بوجود بیاوریم.
- البته در انتخاب باید دقت کرد. تأکید می‌کنم به وعده و حرف نمی‌شود اعتماد کرد. نسبت به خارجی‌ها هم همین را می‌گویم که مدام حرف تحویل می‌دهند. همیشه به مسئولان گفته‌ام که به حرف و وعده خارجی‌ها تکیه نکنید. به عمل کار برآید. در مسائل مهم کشور هم همینطور است. حرف آسان است و هر کسی ادعایی می‌کند. باید نگاه کرد که این وعده آیا در گذشته این فرد عملی وجود دارد یا نه. اگر وجود دارد می‌شود اعتماد کرد.
- توقعی هم از خود نامزدها داریم. وعده‌هایی که مطمئن نیستند می‌توانند عملی کنند، ندهند. این وعده‌ها به ضرر کشور است. چرا که شما وعده‌ای می‌دهید بعد اگر به ریاست‌جمهوری رسیدند مردم را نسبت به نظام و انتخابات دلسرد می‌کنید.
- بنابراین دادن وعده‌ای که مطمئن نیستند بتوانند عمل کنند جایز نیست. وعده‌هایی که مسلم است و اهل فن تأیید می‌کنند را بدهید. امّا برخی وعده‌ها که پشتوانه عملی ندارد نباید داد. چون موجب دلسردی مردم می‌شود بعداً و این گناه است.
- نامزدها شعارهایی بدهند که به آن اعتقاد دارند. برخی شعارهایی می‌دهند. ما می‌شناسیم افراد را که ممکن است در دل،خیلی به این شعارها باور نداشته باشند. شعارهایی که برخلاف باور آن فرد است نباید گفته شود.
- هفته قبل گفتم کسانی که سخن نافذی دارند مردم را تشویق کنند به حضور در انتخابات. این مخصوص این افراد نیست. تک تک آحاد مردم خود را موظف بدانند که دیگران را به حضور در انتخابات تشویق کنند. این تواصی به حق است و وظیفه است. افراد خانواد، همکار، دوستان و کسانی که با آنها سر و کار دارید را دعوت کنید.
- توقع دیگر از نامزدها این است که تصمیم بگیرند اگر چنانچه پیروز شدند، خودشان را متعهد بدانند. اولاً به عدالت اجتماعی و کاهش فاصله فقیر و غنی. این کار را جزو اساسی‌ترین کارهای خودشان بدانند. ثانیاً مبارزه با فساد بدون ملاحظه. خودشان را متعهد بدانند که تولید داخلی را تقویت کنند.
- بارها عرض کردیم؛ این حرف متخصصین اقتصادی هم هست. محور نجات اقتصاد کشور تقویت تولید داخلی است. مبارزه با قاچاق، واردات بی‌رویه و مبارزه با کسانی که جیب خود را از طریق واردات پر می‌شود. این را متعهد شوند، این آقای نامزد خود را متعهد کند و تصریح کند که به این متعهد است تا اگر انتخاب شد و عمل نکرد دستگاه‌های نظارتی از او بپرسند که چرا انجام نداد.
- یک تذکر ضروری وجود دارد. در جریان عدم احراز صلاحیت به برخی کسانی که احراز صلاحیت نشدند جفا و ظلم شد. نسبت‌هایی داده شد یا به خودشان یا خانواده‌شان که واقعیت نداشت. خانواده‌های محترم و عفیف که مواجه با چنین نسبت‌هایی شدند. گزارش‌های خلافی بود که بعد هم مشخص شد که خلاف است. ولی در فضای مجازی پخش شد. اینکه می‌گویم فضای مجازی رهاست همین است. حفظ آبروی افراد جزء بالاترین وظایف است. مطالبه من از دستگاه‌ها این است که جبران کنند. مواردی درباره خانواده و فرزند کسی داده شده که بعد معلوم شده که غلط است. این را جبران کنند.
