سپاهان در شبی ۵ گل از الدوحیل قطر خورد و حذف شد که مهاجمانش به راحتی آب خوردن فرصتهای متعدد گلزنی را از دست دادند. قطعا آنها و همینطور کادرفنی و مدافعان باید ملامت شوند، اما بازنده بزرگ سپاهان در این تورنمنت، بدون شک رشید مظاهری بود؛ گلری که میدان به این مهمی را تبدیل به آوردگاهی برای تسویهحساب شخصی خودش با فرهاد مجیدی کرد. حقیقت آن است که رشید تا اینجا برای سپاهان «متن» نداشته؛ هر چه بوده فقط «حاشیه» بوده و بس.
او آخرین بار بعد از پیروزی لحظه آخری سپاهان برابر پاختاکور فرصت را مغتنم شمرد و با جمله «مربیگری شخصیت میخواهد» به فرهاد مجیدی طعنه زد. او در حالی این کار را کرد که خودش مثل سایر مسابقات این فصل عملکرد چندان مناسبی درون دروازه سپاهان نداشت و معلوم نبود پز چه چیزی را به مربی سابقش میدهد. مظاهری بین ۲ نیمفصل با قهر و دعوا از استقلال جدا شد و به سپاهان پیوست.
او از آن زمان در ۱۴بازی برای طلاییپوشان به میدان رفته و ۱۸گل دریافت کرده است. این یک آمار وحشتناک است و وقتی بدتر میشود که بدانیم رشید در لیگ قهرمانان ۱۲گل دریافت کرده و در هیچیک از ۶ مسابقه این تیم در آسیا موفق به ثبت کلینشیت نشده است. او در بازی با الدوحیل ۲ گل از مایکل اولونگا خورد تا با احتساب گلهای بازی رفت و بازی فصل گذشته استقلال برابر الدوحیل، تعداد گلهای اولونگا برابر رشید مظاهری به عدد ۸ برسد. بند به بند این مطلب نشاندهنده ناکامی مطلق مظاهری در سپاهان بوده؛ اما ظاهراهنوز برای او بیشتر از هر چیز دیگری، کلکل با فرهاد مجیدی اهمیت دارد!