عوارض استروئیدها برای مردان و زنان ورزشکار!
برخی از ورزشکاران حاضر هستند برای رسیدن به اهداف خود از هر روشی حتی روش های آسیب‌زا استفاده کنند و در این میان برخی از مواد نیروزا بیش از حد در بین ورزشکاران مورد استفاده قرار می‌گیرد.
استروئیدهای آنابولیک
برخی از ورزشکاران از شکل‌های مختلف استروئیدها به عنوان استروئیدهای آندروژنیک آنابولیک یا تنها استروئید آنابولیک برای افزایش توده عضلانی و قدرت استفاده می‌کنند و باید در نظر داشت هورمون اصلی استروئید آنابولیک تولید شده به وسیله بدن، تستسترون است.
تستسترون دو اثر اصلی روی بدن دارد، اثر آنابولیک باعث تولید شدن عضله و ساخت عضلات می‌شود و اثر آندروژنیک مسئول رفتارهای مردانه از جمله رشد مو و تغییر صدا است.
برخی ورزشکاران به صورت مستقیم از تستسترون برای بالا بردن عملکرد ورزشی خود استفاده می‌کنند، این هورمون‌ها برای استفاده‌های پزشکی تایید شده اند اما برای بالا بردن عملکرد ورزشی هیچ ارگانی آن‌ها را تایید نکرده است.
علاوه بر اینکه استروئیدها باعث بالا بردن توده عضلانی می شوند، استروئیدهای آنابولیک می‌توانند کاهش آسیب‌های عضلانی که در طول تمرینات شدید رخ می‌دهد را به همراه داشته باشند، همچنین آن‌ها می‌توانند به ریکاوری ورزشکاران از فصل های مختلف تمرینی کمک کنند و آن‌ها را با سرعت بیشتری برای آماده شدن و شرکت در فصل بعد آماده سازند.
علاوه بر این بسیاری از افراد غیر ورزشکار به دلیل این که علاقه زیادی به داشتن توده عضلانی بیشتر دارند از استروئیدهای آنابولیک استفاده می‌کنند.
خطرات ناشی از استروئیدهای آنابولیک
بسیاری از ورزشکاران استروئیدهای آنابولیک را در دزهایی بیش از دز تجویز پزشکی استفاده می‌کنند و استروئیدهای آنابولیک می‌تواند عوارض جانبی جسمانی شدیدی را به همراه داشته باشد.
مردان
از جمله خطرات ناشی از استروئیدهای آنابولیک در مردان می‌توان به سینه های برجسته، کوچک شدن بیضه‌ها، ناباروری، بزرگ شدن غده پروستات اشاره کرده کرد و در این عوارض در زنان می‌تواند به صورت عمیق‌تر شدن صدا که برگشت ناپذیر است خود را نشان دهد.
زنان
علاوه بر این خطرات ناشی از استروئیدهای آنابولیک در بین زنان می‌تواند شامل بزرگ شدن کلیتوریس که ممکن است برگشت ناپذیر باشد، افزایش موهای بدن، و تاسی که می تواند برگشت ناپذیر باشد، بروز پیدا کند.
مردان و زنان
هم زنان و هم مردان نیز می‌توانند عوارض مشابه آکنه شدید، افزایش خطر تاندونیت و پارگی تاندون، ناهنجاریهای کبدی و تومورها، افزایش لیپوپروتئین های با چگالی کم، کاهش لیپوپروتئین با چگالی بالا، فشار خون بالا، مشکلات قلبی و گردش خون، رفتارهای پرخاشگرانه، خشم یا خشونت، اختلالات روانپزشکی مانند افسردگی و وابستگی به مواد مخدر را تجربه کنند.
