زغال فعال یک افزودنی بسیار شایع در محصولات آرایشی و بهداشتی است که در طیف وسیعی از تمیز کنندههای صورت و محصولات آرایشی و حالا نیز خمیر دندانها مورد استفاده قرار میگیرد. تولید کنندگان خمیر دندانهای زغالی مدعی هستند که زغال فعال به دلیل خاصیت جذب بالا میتواند پلاکتهای دندان را گرفته و باعث سفیدی آن شود، اما این ادعا تا چه حد با واقعیت منطبق است؟
زغال یک شکل جامد و سیاه کربن است که از سوختن مواد آلی حاصل میشود. زغال زمانی که در دمای بالاتری سوزانده میشود «فعال» و متخلخلتر میشود که در نتیجه چسبیدن ذرات به آن را سادهتر میکند. همین خاصیت چسبندگی زغال است که آن را برای پزشکی جذاب کرده، زیرا میتواند سموم را در برخی نقاط بدن جذب کند. اما این خاصیت چسبندگی آیا واقعاً برای خارج کردن سموم از هر جای دیگری از بدن مانند دندان، باز کار میکند؟
انجمن دندانپزشکی آمریکا هیچ مدرکی مبنی بر ایمن یا موثر بودن خمیر دندان زغالی پیدا نکرده است و حتی برعکس ممکن است به دندانها و لثهها آسیب برساند. این انجمن میگوید خمیر دندان زغالی به عنوان یک ماده سفید کننده دندان تبلیغ میشود که میتواند ذرات را از روی دندانها پاک کند، اما این یک ادعای گمراه کننده است. تغییر رنگ دندانها به دلیل لکههایی است که به سادگی از روی دندان پاک نمیشوند.
زغال فعال یک ماده ساینده است که میتواند لایه بیرونی دندان را از بین ببرد. این لایه بیرونی که مینای دندان نامیده میشود، همان چیزی است که با استفاده از خمیر دندان سفید کننده سفید میشود. استفاده از مواد ساینده مانند زغال در خمیر دندان میتواند مینای دندان را از بین ببرد و لایه زردتر و حساس تری از دندان به نام عاج را در معرض دید قرار دهد. حذف مینای دندان در واقع احتمال زرد شدن دندانهای شما را دائمی میکند؛ بنابراین باید توجه داشته باشید که خمیر دندانهای زغالی تنها کاری که انجام میدهند، سابیدن و از بین بردن مینای دندانهای شماست. روی هم رفته باید گفت که خمیر دندانهای معمول امروزی بهترین وسیله برای سفید کردن دندان هستند که با استفاده دو بار در روز میتوانید بهترین نتیجه ممکن را از آنها بگیرید.