«دولت برخلاف نظر کاسبان تحریم مذاکره را به نتیجه برساند»
چند روز است که دولت سیزدهم وارد دومین سال عمر خود شده و اندکی بیش از یک چهارم عمر خود را سپری کرده است.
کارنامه اولین سال این دولت را خود دولتمردان کاملاً موفق ارزیابی می‌کنند، ولی منتقدان آن را ناموفق می‌دانند. شاید قضاوت مطلق کردن و یکسره موفق یا ناموفق دانستن این دولت، چندان منصفانه نباشد. به همین دلیل، باید به شاخص‌های اصلی و مهم مرتبط با مدیریت کشور و زندگی مردم مراجعه کرد و ارزیابی را با تکیه بر توجه به این شاخص‌ها به عمل آورد و نتیجه گرفت.
- مدیریت قابل قبول در عرصه انرژی به ویژه برق، از نقاط قوت دولت سیزدهم در یکسال اول عمر این دولت بود. عبور بخش عمده‌ای از تابستان بدون خاموشی و قبل از آن پشت سر گذاشتن زمستان با کمترین عوارض منفی مرتبط با انرژی را باید امری مثبت دانست. در زمینه آب، مشکلاتی وجود دارد که به خشک‌سالی مربوط است و ممکن است بارندگی‌های اخیر در عین حال که خساراتی به بار آورده، تا حدودی به حل مشکل آب کمک کند.
- مقابله موفق با کرونا نیز از نقاط قوت دولت سیزدهم است که البته برخلاف تبلیغاتی که دولتمردان می‌کنند، نتیجه کارکرد مشترک دولت‌های دوازدهم و سیزدهم می‌باشد. طبق اسناد موجود که روزنامه جمهوری اسلامی آن‌ها را در روز‌های آغازین فعالیت دولت سیزدهم به چاپ رسانده، واکسن‌های خارجی را دولت دوازدهم خریداری کرده بود و این دولت توانست با دریافت و تزریق آن‌ها سهم قابل قبولی در مهار کرونا داشته باشد.
- افزایش شدید قیمت‌ها و وارد شدن فشار‌های کم‌سابقه به مردم برای گذران زندگی، از موارد منفی کاملاً مشهود و برجسته در کارنامه دولت سیزدهم است که تقریباً همه چیز را تحت‌الشعاع خود قرار داده است. این ضعف، بقدری نمایان است که حتی نمایندگان مجلس یازدهم نیز علیرغم اینکه همراه و همفکر دولت هستند بشدت به آن معترضند و این اعتراض را در صحن علنی مجلس با صدای بلند فریاد می‌زنند. بخشی از این ضعف به عدم کارآمدی وزرای اقتصادی دولت سیزدهم مربوط می‌شود بطوری که در اولین سال عمر این دولت یک وزیر مجبور به استعفا شد و سه وزیر از مجلس همسوی دولت کارت زرد گرفتند که البته یکی از آن‌ها با استفاده از رانت رئیس مجلس از استیضاح و برکناری نجات یافت. حق این بود که خود رئیس‌جمهور طبق وعده‌ای که داده بود این وزرای ضعیف را برکنار می‌کرد، ولی متأسفانه به این وعده عمل نکرد.
- بخش دیگر گرانی‌ها و بالا گرفتن بحران اقتصادی کشور در دولت سیزدهم به استمرار تحریم‌ها در اثر عدم توفیق این دولت در به نتیجه رساندن گفتگوی برجامی مربوط است. روشن است که دولت مایل است این گفتگو را به نتیجه برساند و برجام را احیا کند، ولی ضعف هیأت مذاکره‌کننده از یکطرف و مخالفت کاسبان تحریم از طرف دیگر، مانع به نتیجه رسیدن این گفتگو‌ها شده‌اند. کاسبان تحریم، قبلاً فقط داخلی بودند، ولی حالا روس‌ها هم به آن‌ها اضافه شده‌اند. لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه گفته است: «آمریکا قصد دارد اصلاحیه برجام را موضوع یک توافق جدید قرار دهد و این غیرقابل قبول است.» تا زمانی که روس‌ها از موضع قیم‌مآبانه خود در مبحث برجام دست برندارند و کاسبان داخلی تحریم دست از دخالت برندارند، مذاکرات به نتیجه نخواهد رسید و گره زندگی مردم باز نخواهد شد. دولت سیزدهم باید شجاعت به خرج دهد و برخلاف نظر کاسبان داخلی و خارجی تحریم، مذاکره را به نتیجه برساند، کاری که امکان‌پذیر است.
- در فرهنگ نیز دولت سیزدهم توفیقی به دست نیاورده است. این دولت، در امور فرهنگی به جای حرکت عمقی به حرکت سطحی روی آورده و در فضای مجازی محدودسازی‌ها را محور قرار داده است. این روش قطعاً جواب نمی‌دهد. دولت‌ها فقط با عملکرد‌های موفق در بخش‌های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی می‌توانند مردم را با خود همراه کنند.
- وعده ساختن یک میلیون مسکن در سال هم که سرنوشتش با کرام‌الکاتبین است.
این‌ها مهم‌ترین محور‌های کارنامه یکساله دولت سیزدهم هستند که به اجمال مورد توجه قرار گرفته‌اند. حدیث مفصل الباقی محور‌ها را می‌توان از همین مُجمل خواند.
