داروی دیابتی که روند افزایش وزن را کاهش می‌دهد
به نقل از مدیکال دیالوگز طبق یک تحقیق جدید تزریق هفتگی سماگلوتید ممکن است خطر ابتلا به دیابت را در افراد مبتلا به پیش‌دیابت یا سطح قند خون طبیعی تا بیش از نصف کاهش دهد.
دکتر دبلیو تیموتی گاروی از دپارتمان علوم تغذیه دانشگاه آلاباما بیرمنگام ایالات متحده آمریکا و سرپرست این تحقیق در این باره می‌گوید: به نظر می‌رسد سماگلوتید موثرترین دارو برای درمان چاقی تا امروز باشد و تفاوت میزان کاهش وزن پس از جراحی چاقی را به حداقل می‌رساند.
تایید این دارو بر اساس نتایج کارآزمایی بالینی است که نشان می‌دهد وقتی این دارو همراه با یک برنامه سبک زندگی سالم استفاده می‌شود، به طور متوسط بیش از ۱۵ درصد وزن را کاهش می‌دهد.
این میزان کاهش وزن برای درمان یا پیشگیری از دامنه وسیعی از عوارض چاقی که سلامت و کیفیت زندگی را مختل می‌کند، کافی و در پزشکی چاقی تحول‌آفرین است.
اینکه چاقی خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را حداقل ۶ برابر افزایش می‌دهد، شناخته شده است.
دکتر گاروی و همکارانش علاقه‌مند بودند بدانند آیا سماگلوتید می‌تواند این خطر را کاهش دهد یا خیر. آنان برای کسب اطلاعات بیشتر تجزیه و تحلیل جدیدی از داده‌های ۲ آزمایش سماگلوتید انجام دادند.
در مرحله اول ۱۹۶۱ شرکت‌کننده دارای اضافه‌وزن یا چاقی تزریق ۲.۴ میلیگرم سماگلوتید یا دارونما را در هفته به مدت ۶۸ هفته دریافت کردند.
در مرحله بعد این بررسی که شامل ۸۰۳ شرکت‌کننده با اضافه‌وزن یا چاقی بود، همه شرکت‌کنندگان به صورت هفتگی ۲.۴ میلیگرم سماگلوتید به مدت ۲۰ هفته مصرف کردند سپس این افراد یا به همین روش مصرف سماگلوتید را ادامه دادند و یا به مدت ۴۸ هفته بعد دارونما دریافت کردند.
شرکت‌کنندگان در هر ۲ کارآزمایی توصیه‌هایی در مورد رژیم غذایی و ورزش دریافت کردند.
محققان از مرحله‌بندی بیماری متابولیک قلبی (CMDS) برای پیش‌بینی خطر ابتلای شرکت‌کنندگان به دیابت نوع ۲ در ۱۰ سال آینده استفاده کردند.
پیش از این روشن شده که مرحله‌بندی بیماری متابولیک قلبی یک روش اندازه‌گیری بسیار دقیق برای خطر دیابت نوع ۲ است و با استفاده از فرمولی محاسبه می‌شود که عوامل جنسیت، سن، نژاد، شاخص توده بدنی و فشار خون بیمار و همچنین سطح گلوکز خون، کلسترول HDL و تری‌گلیسیرید را محاسبه می‌کند.
در شرکت‌کنندگان مرحله اول که سماگلوتید دریافت کردند، احتمال خطر ۱۰ ساله برای ابتلا به دیابت نوع ۲، ۶۱ درصد کاهش یافت و این میزان با کاهش ۱۳ درصدی احتمال خطر برای کسانی که دارونما دریافت کردند، مقایسه شد.
احتمال خطر میزان کاهش وزن را منعکس می‌کند که با سماگلوتید به طور متوسط ۱۷ درصد و با دارونما سه درصد است.
در شروع کارآزمایی احتمال خطر در شرکت‌کنندگان مبتلا به پیش‌دیابت بیشتر از افراد دارای سطح قند خون طبیعی بود. با این حال سماگلوتید میزان خطر را به میزان مشابهی در هر ۲ گروه کاهش داد.
در شرکت کنندگان مرحله نهایی بیشترین کاهش در نمرات خطر در ۲۰ هفته اول مشاهده شد. در کسانی که به دریافت سماگلوتید ادامه دادند، امتیاز خطر بیشتر به ۷.۷ درصد کاهش یافت، اما در کسانی که دارونما دریافت کردند، این میزان به ۱۵.۴ درصد افزایش یافت.
این نتایج نشان می‌دهد برای حفظ کاهش خطر دیابت نوع ۲ به درمان مداوم با سماگلوتید نیاز است.
دکتر گاروی بیان می‌کند: سماگلوتید خطر ابتلا به دیابت در آینده را تا بیش از ۶۰ درصد در بیماران مبتلا به چاقی کاهش می‌دهد. این رقم در مورد بیماران پیش‌دیابت یا افراد دارای سطوح قند خون طبیعی مشابه است.
قرار است نتایج این تحقیق در نشست سالانه انجمن اروپایی برای مطالعه دیابت (EASD) در استکهلم سوئد ارائه شود.
