تا همین چندسال پیش مردم برای خرید مسکن حق انتخاب داشتند؛ اینکه خانه مورد علاقه آنها در چه محلهای باشد، چه متراژی داشته باشد و بر اساس چه نقشهای ساخته شده باشد، همه و همه از موارد حق انتخاب مردم برای خرید خانه بود.
اما اکنون با رشد تورم در کشور و به دنبال آن افزایش قیمت مسکن، قدرت خرید تا حد زیادی پایین آمده است. طبق آمارهای بانک مرکزی که هر ماه از تحولات بازار مسکن شهر تهران منتشر میشود تقاضا برای خانههایی با ساخت بالای ۲۰ سال از باقی گروهها بیشتر است.
از طرفی نیز خریداران حالا تمایل بیشتری برای خرید خانههایی با متراژ زیر ۵۰ متر نشان میدهند تا بتوانند هزینههای آن را پرداخت کنند.
بررسی رابطه تورم قیمت مسکن
بررسیها نشان میدهد خردادماه امسال با اوجگیری نرخ تورم و افزایش ۱۲.۲ درصدی این شاخص، متوسط قیمت مسکن نیز بیشتر از دیگر ماهها در یک سال گذشته افزایش یافته و رشدی ۸.۴ درصدی نسبت به ماه پیش تجربه کرده است. این نسبت از ۳۶ میلیون و ۳۵۱ هزار تومان در اردیبهشت به ۳۹ میلیون و ۴۱۴ هزار تومان در خردادماه رسیده بود.
رکورد بیشترین رشد قیمت مسکن بعد از خردادماه، متعلق به آبانماه امسال است که در مقابل تورم نیز رشدی ۲.۱ درصدی داشته است. تنها ماه کاهشی برای متوسط قیمت را میتوان فروردینماه دانست که با وجود رشد تورم، بازار مسکن مسیری رو پایین را تجربه کرده است؛ اما در ماه بعد دوباره تقاضا افزایش یافته و با آمدن متقاضیان به عرصه خرید، قیمت مسکن مجددا روی ریل افزایشی افتاده است.
بر اساس گزارش بانک مرکزی متوسط قیمت مسکن در منطقه یک تهران (رتبه نخست بیشترین متوسط قیمت ملک) در آبانماه متری ۹۵ میلیون و ۴۱۱ هزار تومان بوده است. در همین ماه منطقه ۱۸ در جایگاه کمترین متوسط قیمت، رقم حدود ۲۳ میلیون تومان برای هر متر را ثبت کرده است. در آبانماه همچنین متوسط قیمت مسکن در کل نقاط شهری تهران متری ۴۶ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان بوده است.
از طرفی در سال جاری حقوق وزارت کار حدود پنج میلیون و ۶۰۰ هزار تومان تعیین شده است. به طور سنتی گفته میشود هر فرد باید ماهانه یک سوم حقوق خود را برای خرید مسکن پسانداز کند.
بر این اساس فردی با دریافت حقوق پایه برای خرید یک خانه ۳۰ متری در منطقه یک باید ۱۲۹ سال و در منطقه ۱۸ حدود ۳۱ سال کار کند. این عدد با محاسبه متوسط قیمت کل، به ۶۳ سال میرسد.
چه کسانی میکرو آپارتمان میخرند؟
عموما به آپارتمانهایی با متراژ کمتر از ۴۰ متر، میکرو آپارتمان گفته میشود. میکرو آپارتمان ها ابتدا در سال ۲۰۱۱ در آلمان بهدلیل کمبود فضای ساخت بهوجود آمدند و الان تقریبا در تمام کشورها فراگیر شدهاند.
کشورهایی مثل آلمان، سوئد، اتریش، ایرلند و لهستان از سال ۲۰۱۸ میلادی بیشترین حجم سرمایهگذاری در بخش ساخت میکرو آپارتمان را داشتهاند.
اما در ایران این آپارتمانها به دلیل دیگری مورد توجه قرار میگیرند؛ تورم و گرانی! زوجهای جوان بهدلیل هزینه زیادی که برای تهیه مسکن و وسایل منزل باید پرداخت کنند ترجیح میدهند در خانههایی کوچکتر حتی با متراژ پایینتر از ۵۰ متر ساکن شوند.
در همین حال تورم بالا توان خانوارها را برای پرداخت هزینه مسکن بسیار کاهش داده است؛ به نحوی که طی سالهای اخیر آنها را به سمت حاشیه شهرها و همچنین خانههای کوچکتر کوچ داده است. بر این اساس نه تنها زوجهای جوان که خانوارهای با جمعیت بالاتر هم خریدار میکرو آپارتمان ها هستند.