تاثیر بادام در ریکاوری ورزشی چیست؟
نتایج کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده نشان داد که در خون شرکت‌کنندگان زن و مردی که به‌مدت یک ماه روزانه ۵۷ گرم بادام می‌خوردند، بلافاصله پس از یک جلسه تمرین شدید نسبت به شرکت‌کنندگان کنترل، مقدار بیشتری از چربی مفید لیپوکین (۱۲،۱۳-DiHOME) وجود داشت. این مولکول، به اصطلاح اکسی‌لیپین (چربی اکسید شده) از اسید لینولئیک توسط بافت چربی قهوه‌ای سنتز می‌شود و تأثیر مفیدی بر سلامت متابولیک و تنظیم انرژی دارد.
به نقل از نوروساینس، محقق مسئول، دکتر دیوید سی نیمن، استاد و مدیر آزمایشگاه عملکرد انسانی دانشگاه ایالتی آپالاچی در پردیس تحقیقاتی کارولینای شمالی آمریکا گفت: در اینجا ما نشان دادیم داوطلبانی که روزانه ۵۷ گرم بادام به‌مدت یک ماه قبل از یک دوره تمرینی «ورزش آخر هفته» مصرف کردند، بلافاصله پس از ورزش، چربی مفید لیپوکین مفیدتری در خونشان نسبت به داوطلبان گروه کنترل داشتند. آنان همچنین احساس خستگی و تنش کمتر، قدرت پشت پا بهتر و کاهش آسیب عضلانی پس از ورزش را نسبت به داوطلبان گروه کنترل گزارش کردند.
مکمل غذایی چهار هفته‌ای با بادام
این کارآزمایی بالینی شامل ۳۸ مرد و ۲۶ زن بین ۳۰ تا ۶۵ سال بود که به‌طور منظم در تمرینات با وزنه شرکت نمی‌کردند. حدود نیمی از آنان به‌طور تصادفی در گروه رژیم غذایی بادام و نیمی دیگر در گروه کنترل قرار گرفتند که روزانه یک بسته غلات با کالری متناسب مصرف می‌کردند. محققان نمونه خون و ادرار را قبل و بعد از دوره چهار هفته‌ای مکمل‌های غذایی گرفتند.
سنجش‌های عملکردی شامل آزمون بی‌هوازی ۳۰ ثانیه‌ای وینگیت، تست دویدن شاتل ۵۰ متر و پرش عمودی، پرس روی نیمکت و تمرینات قدرتی پشت پا بود. نمونه‌های خون و ادرار بلافاصله پس از جلسه ۹۰ دقیقه‌ای «ورزش اکسنتریک» و هر بار به‌مدت چهار روز پس از آن گرفته شد.
پس از هر بار خونگیری، شرکت‌کنندگان پرسشنامه «نیمرخ حالات خلقی» (POMS) را برای بیان کمی وضعیت روانی خود پر کردند و درد عضلانی تاخیری، یعنی درد و سفتی احساس شده پس از ورزش غیرعادی یا شدید را در یک مقیاس ۱۰ فاصله‌ای ارزیابی کردند.
همانطور که انتظار می‌رفت، تمرین ۹۰ دقیقه‌ای منجر به افزایش احساس آسیب عضلانی و درد عضلانی داوطلبان و همچنین افزایش نمره «نیمرخ حالات خلقی» شد که نشان‌دهنده کاهش قدرت و افزایش خستگی، اضطراب و افسردگی است.
این تمرین همچنین منجر به افزایش ناپایدار سطوح سیتوکین‌های پیش‌التهابی مانند IL-۶، IL-۸، IL-۱۰ و MCP-۱ در خون شد که با آسیب جزئی عضلانی سازگار بود. با این حال، این تغییرات در سیتوکین‌ها در گروه بادام و غلات یکسان بود.
تفاوت در غلظت چربی مفید لیپوکین در دو گروه
نکته مهم، بلافاصله پس از تمرین، غلظت چربی مفید لیپوکین مفید در پلاسمای خون شرکت‌کنندگان در گروه بادام نسبت به شرکت‌کنندگان در گروه کنترل ۶۹ درصد بیشتر بود. چربی مفید لیپوکین برای افزایش انتقال اسید چرب و جذب آن توسط عضلات اسکلتی، با اثر کلی تحریک بازیابی متابولیک پس از ورزش شناخته شده است.
الگوی معکوس برای اکسی‌لیپین دیگر، اسید ۹،۱۰-دی هیدروکسی-۱۲-اکتا دسنوئیک سمی خفیف (۹،۱۰-diHOME) یافت شد که بلافاصله پس از ورزش در خون گروه کنترل نسبت به گروه بادام ۴۰ درصد بیشتر بود. این اکسی‌لیپین (۹،۱۰-diHOME) بر خلاف چربی مفید لیپوکین اثرات منفی بر سلامت کلی و بازیابی بدن پس از ورزش نشان داده است.
پلی‌فنول‌های موجود در پوست بادام ممکن است کلیدی باشند
نیمن و همکارانش به این نتیجه رسیدند که مصرف روزانه بادام منجر به تغییر در متابولیسم، کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو ناشی از ورزش می‌شود و بدن را قادر می‌سازد تا سریع‌تر بهبود یابد.
نیمن ابراز کرد: ما به این نتیجه رسیدیم که بادام ترکیبی منحصر به‌فرد و پیچیده از مواد مغذی و پلی‌فنول را ارائه می‌کند که ممکن است به بهبود متابولیک پس از سطوح استرس‌زای ورزش کمک کند. بادام دارای مقادیر بالایی پروتئین، انواع چربی‌های سالم، ویتامین E، مواد معدنی و فیبر است و پوست قهوه‌ای بادام حاوی پلی فنول‌هایی است که به روده بزرگ می‌رسد و به کنترل التهاب و استرس اکسیداتیو کمک می‌کند.
یافته‌های این تحقیق در مجله در Frontiers in Nutrition منتشر شده است.
