در این تحقیق، محققان فعالیت بدنی ۴۷۵۵ کودک ۱۱ ساله که معمولاً به عنوان پیادهروی سریع یا دوچرخهسواری تعریف میشود همچنین فعالیت شدیدی که ضربان قلب و تنفس را افزایش میدهد و آهسته دویدن یا شناست را ثبت کردند.
به نقل از ارث، علاوه بر این، شرکتکنندگان جوان و والدین آنها سطوح علائم افسردگی را در سنین ۱۱ و ۱۳ سال گزارش کردند. والدین و معلمان شرکتکنندگان نیز پرسشنامههایی را درباره مشکلات رفتاری یا عاطفی که جوانان تجربه کرده بودند، تکمیل کردند.
نتایج منتشر شده نشان میدهد که پسران ۱۱ ساله به طور متوسط تنها ۲۹ دقیقه فعالیتبدنی متوسط تا شدید در روز داشتند و البته فعالیت دختران حتی کمتر بود. نتایج برای دختران ۱۱ ساله نشان داد که آنها میانگین ۱۸ دقیقه این نوع فعالیتبدنی در روز را داشتند و این کمتر از حداقل ۶۰ دقیقه توصیه شده توسط سازمان بهداشت جهانی است.
محققان دریافتند که سطوح بالاتر فعالیتبدنی متوسط و شدید، ارتباط کوچک اما قابلتشخیصی با کاهش علائم افسردگی و مشکلات عاطفی دارد. علاوه بر این، افرادی که فعالیت بدنی بیشتری داشتند، کاهش اندک اما قابل تشخیصی در مشکلات رفتاری نشان دادند.
بهطور کلی، این نتایج نشان میدهد که فعالیتبدنی متوسط تا شدید معمولی ممکن است تأثیر محافظتی کوچکی بر سلامت روان در اوایل نوجوانی داشته باشد.
این مطالعه نشان داد که انجام این فعالیتها به دانشآموزان کمک میکند تا احساس بهتری داشته باشند و در مدرسه بهتر عمل کنند. دکتر جوزی بوث از دانشگاه ادینبورگ انگلستان گفت: حمایت از جوانان برای داشتن زندگی فعال سالم باید در اولویت قرار گیرد.
محققان اظهار کردند که این مطالعه اولین مطالعهای است که چنین رویکرد جامعی را برای بررسی سلامت روان و ورزش در جوانان ارائه میدهد و نتایج نشان میدهد که باید تمام تلاشها برای تشویق افراد در این گروه سنی به شرکت در فعالیتهای بدنی منظم باشد.