زیان عجیب ۸۰۰ میلیارد تومانی پتروشیمی آبادان و سکوت نهادهای نظارتی
هیرش سعیدیان- صد‌ها نهاد و شرکت با فعالیت اقتصادی و صنعتی در زیرمجموعه وزارت کار تعریف شده است که در اصل متعلق به بیش از ۴۰ میلیون بازنشسته و مشمولان صندوق بازنشستگی و تامین اجتماعی هستند. پتروشیمی آبادان یکی از این شرکتها است که در سال جاری طبق آمار‌ها به عنوان زیان‌ده‌ترین پتروشیمی کشور طبقه‌بندی شد.
با این همه، نوع زیان‌های ثبت شده در گزارشات این مجموعه بسیار سوال‌برانگیز است و به نظر می‌رسد که حساب‌های شرکت نیازمند بررسی از سوی نهادهای نظارتی و تحقیق و تفحص جدی است.
در حالی که زیان ثبت‌شده شرکت در ابتدای سال ۱۴۰۱ مبلغ ۲۱۰ میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان بود، به یکباره و تنها طی ۱۲ ماه این عدد به بیش از ۸۲۰ میلیارد تومان رسید؟! در واقع پتروشیمی آبادان در ابتدای سال ۱۴۰۲ با رشد ۴۰۰ درصدی زیان نسبت به سال قبل مواجه شد که در شرکت‌های پتروشیمی بی‌سابقه است.
این شرکت در سه ماه اول ۱۴۰۲ نیز علاوه بر ۸۲۹ میلیارد تومان زیان قبلی، ۱۴۱ میلیارد و ۵۴۸ میلیون تومان زیان جدید هم گزارش کرده است!
سرمایه ثبت شده شرکت در سال جاری ۱۰۰۰ میلیارد تومان بوده که بعضاً بر روی کاغذ و در اثر عملیات حسابداری از قریب ۵۰۰ میلیارد تومان در سال قبل به این مبلغ رسیده است.
جمع بدهی‌های این شرکت به رقم باورنکردنی ۲۹۴۶ میلیارد تومان رسیده که تقریباً ۳ برابر سرمایه گزارش شده است.
جمع بدهی‌های جاری شرکت نیز قریب ۱۳۰۰ میلیارد تومان بیش از بدهی‌های جاری شرکت است، حسابرس در تفسیر صورت‌های مالی با توجه به این حجم زیان و بدهی به درستی اشاره کرده است که «ابهام عمده در مورد ادامه فعالیت شرکت وجود دارد.»
مدیریت شرکت هیچ توضیح مشخصی در مورد چرایی این ارقام ارائه نکرده است، تنها بر اساس گزارشات به آتش‌سوزی واحد ۶۰۰ پتروشیمی اشاره نموده‌اند که البته کل ارزش این واحد که رویداد آن نیز مربوط به سال‌ها قبل است، رقم ۲۹ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان بوده که در برابر حجم زیان و بدهی، عددی ناچیز شمرده می‌شود.
پتروشیمی آبادان در نامه‌ای به اداره نظارت بر ناشران قرار گرفتن شرکت تحت شمول ماده ۱۴۱ قانون تجارت (ورشکستگی) را تایید کرده است، هرچند بدون وجود این نامه نیز اعداد و حساب‌های شرکت به اندازه کافی گویا می‌باشند.
مدیران پتروشیمی آبادان در توضیح برنامه خود برای خروج از ورشکستگی به دو طرح ایستگاه افزایش فشار و یک واحد تبخیر ۴۰ تنی کلر اشاره کرده‌اند. ایستگاه مزبور البته در آبان سال قبل افتتاح شد. اینکه این دو واحد چگونه می‌توانند شرکت را از ورشکستگی نجات دهند و زیان مربوطه را جبران کنند چندان شفاف نیست.
مقدار pvc فروخته شده شرکت در بهار سال جاری معادل ۲۹۰ میلیارد تومان است که نسبت به ۳۳۷ میلیارد تومان فروخته شده در دوره زمانی مشابه در سال قبل به شکل محسوسی کمتر است، اما همین مقدار فروش با توجه به قیمت pvc در بازار اگر به کل سال جاری و سال قبل تعمیم یابد، منطقاً باید سود قابل توجهی نصیب شرکت کرده باشد و این ارقام سود با زیان گزارش شده به هیچ عنوان همخوانی ندارد!
جمع فروش شرکت در مردادماه سال جاری نیز به بیش از ۴۲۷ میلیارد تومان بالغ شده است. محصول اصلی شرکت یعنی pvc نیز از بازار نسبتاً خوبی برخوردار است، با توجه به چنین مبالغ فروشی معلوم نیست که این حجم زیان چگونه سند خورده است.
این رسانه به هیچ عنوان پتروشیمی آبادان را متهم به سندسازی نمی‌کند، اما یک سوال ۸۰۰ میلیارد تومانی قطعاً استحقاق پاسخ دارد. اموال شرکت متعلق به بازنشستگانی است که هر روز برای حداقل نیاز‌های معیشتی خود ناچار به تجمع و اعتراض در خیابان هستند.
با توجه به تشکیل کمیته تحقیق و تفحص از پتروشیمی‌ها در مجلس شورای اسلامی، لازم است این نمایندگان در این مورد واکاوی لازم را به عمل آورند. همچنین نظر به تحولات مدیریتی در شستا و تاپیکو، نهادهای نظارتی قوه مجریه و قضاییه هم می‌توانند اسناد هزینه‌ها و بدهی‌ها را از شرکت مطالبه نمایند، به ویژه آنکه هیچ طرح توسعه‌ای قابل ذکری هم در شرکت اجرا نشده است. دیگر پتروشیمی‌ها با محصولات مشابه و بعضاً طرح‌های عمرانی و توسعه‌ای، سود مناسبی شناسایی کرده‌اند.
حسابکشی و مجازات مدیران خاطی احتمالی در چنین مواردی می‌تواند برای جمعیت ناراضی بازنشستگان و کارگران اعتمادساز باشد.
ما کارگرانِ کشته نان ایم!
?این مجتمع نان آور ۱۵۰۰ خانوار است درازای صنعت و شکل گیری نخستین پتروشیمی در ایران دارد. در طول تاریخ کار و کارگری ایران به ویژه در حوزه نفت و پتروشیمی، کارگران به اشکال مختلف گفته اند که ما انسانیم، ماشین نیستیم! ماشین ها احساس ندارند، خسته نمی شوند، به فکر اجاره ماه بعد نیستند، زندگی شان به مساعده کارفرما بستگی ندارد!غضبان مهری کارشناس روابط عمومی
اولا در همه جای دنیا و همچنین در کشور خودمان برای ایجاد ارزش افزوده صنایع پتروشیمی احداث می‌شود، چگونه است در ایران با خوراک بسیار ارزان و نرخ کارگر تقریبا مجانی و سوخت تقریبا مجانی و بدون هزینه حمل و نقل مواد اولیه پتروشیمی زیان ده شده است .
دوما مورد اصلی که خبرنگار محترم باید بررسی میکرد پاداش اعضای هیئت مدیره در پایان سال گذشته است . بارها مشاهده شده هیئت مدیره ای که شرکت را نابود کرده پایان سال برای خودش پاداش میلیاردی و یا چند صد میلیونی تصویب می‌کند. روشن شدن این موضوع کلید ماجرا است .
شرکت رشد کند و سود انباشته اش بیشتر بشود
به نظر یه آزمون هست واسه نهادهای حاکمیتی و نظارتی در برخورد با ریشه های فساد.
منتظر میمانیم تا ببینیم کسی از این نهاد ها واکنشی نشان میدهد یا مثل بقیه موارد با بی خیالی و یک سوال بزرگ در ذهن افکار عمومی جا خالی میدهند!!!