سقوط به دره فقر
براساس گزارشی که مرکز پژوهش‌های مجلس در سال گذشته منتشر کرده، سرانه مصرف گوشت قرمز در کشور از نزدیک به یک کیلوگرم در سال ۱۳۹۰، به کمتر از ۴۰۰گرم در سال ۱۴۰۲ رسیده و برآورد‌های متخصصان سیاستگذاری تغذیه در ایران برای سال‌جاری نیز، نصف شدن سرانه مصرف گوشت قرمز نسبت به سال گذشته یعنی ۲۰۰گرم است. در واقع این آمار‌ها بیانگر ان است که مهم‌ترین کالای مصرفی به منظور تامین پروتئین با کیفیت برای خانوارها، از سبد مصرفی خانوار حذف شده است.
بررسیها نشان می‌دهد که کاهش مصرف اقلام اساسی، تحت‌الشعاع افزایش سهم اجاره‌بها از سبد هزینه‌های مصرفی خانوار قرار گرفته است. در میان اقلام اساسی نان هم چالش دیگری برای خانوارها است؛ نان‌های مصرفی در کشور از کیفیت غذایی بسیار پایینی برخوردار بوده و از فیبر و پروتئین و مواد معدنی تهی هستند. در حالی که بسیاری از کشور‌های فقیر به منظور فقرزدایی و افزایش توان جسمی در نیروی کار، اقدام به غنی‌سازی نان از طریق افزودن ویتامین‌ها و مواد معدنی و فیبرمی‌کنند و از این‌رو، این کالای کم‌کشش را با حداکثر کیفیت به شهروندان می‌رسانند.
مطابق با آمار‌های رسمی بیش از ۳۰درصد از ایرانیان با فقر مطلق دست و پنجه نرم می‌کنند و این موضوع باعث شده تا دست‌کم زنگ خطر را برای یک‌سوم ایرانیان با شدت بیشتری به صدا در بیاید. کاهش میزان سرانه کالری مصرفی ایرانیان به سطح نیمی از میانگین خط قرمز استاندارد‌های حداقلی جهانی به معنای کاهش شدید توان جسمی نیروی کار و افزایش شدید هزینه‌های سبد درمان در کشور است. تورم بالای ۴۰ درصد در هفت سال اخیر هم مزید بر علت شده و بر شدت رابطه معنادار فقر با افزایش نرخ تورم صحه می‌گذارد.
