محمود فکری سرمربی تیم فوتبال مس شهر بابک در نشست خبری بعد از دیدار تیمش مقابل سایپا که با برتری ۲ بر یک مس همراه بود، اظهارات عجیب و زشتی به زبان آورد که از سوی اهالی فوتبال مورد انتقاد قرار گرفت. در همین زمینه، سید عباس موسوی رئیس کمیته تدوین و تطبیق مقررات فدراسیون فوتبال یادداشتی را در اختیار قرار داده است که عیناً در زیر میخوانید.
به باور من علت اصلی این حجم ابتذال کلامی و گفتاری فراموشی رسالت فرهنگی از سوی مراجع مهم الگوساز و مروج فرهنگ و اخلاق است. شوربختانه صدا و سیما به جای آنکه در نماد یک دانشگاه گسترده مروج اخلاق، ادب و فضیلتهای معنوی باشد و بدین منظور اشخاص اندیشمند، باوقار و صاحب فضل را در مناسبتهای گوناگون دعوت کند، گاه و بیگاه تریبون خود را در اختیار افراد لوده و لمپن قرار میدهد و از حضور و انتقال ادبیات آنها به فرهنگ ملی و ارزشهای جامعه خدشه جدی وارد میسازد!
مربی قبل و بعد یک بازی فرصت کوتاهی در انعکاس دیدگاه کلی خود راجع به آن مسابقه و رخدادهای پیرامون آن دارد. این فرصت چه جای پرداختن به مسائل یک باشگاه دیگر در سطحی دیگر آن هم با این ادبیات سخیف و چرکین است؟! این شخص سالها پیش در میانه راه تیم شهر خود را رها ساخته و با کاروانی به سمت همین باشگاه استقلال حرکت کرد! در حالی که تیم نساجی با مرارت بسیار پس از سالها به لیگ برتر صعود کرد و با این رفتار دور از جوانمردی کادر مربیان به سراشیبی سقوط رفته بود! در برنامهها و مناسبتهای مختلف رفتارهای مشابه از او بروز یافته و حال ساحت پاک ورزش را آغشته به ادبیات موهنی ساخته که بهتبرانگیز است. کمیته اخلاق از هر گونه مماشات و انفعال برابر این اقدام باید پرهیز کند. چه خطر اصلی گسترش چنین فرهنگ و ادبیات ناشایستی بدآموزی و ابتذال فرهنگی نزد قشر جوان و نوجوان دنبالکننده ورزش است، نیز همین رفتارهای سخیف به مخالفین حضور بانوان محترم در ورزشگاهها بهانه میدهد تا با داعیه حفظ شأن و کرامت ایشان از حضور یا حضور در پرتو برابری جنسیتی مخالفت کنند.
جامعه فوتبال و دغدغهمندان ورزش باید فراتر از رنگ و سلیقه به این رفتار حساسیت نشان دهند. بزه دیده از این رفتار تنها یک شخص نیست بلکه کلیت جامعه فوتبالی است. مجنی علیه از این ناسزا و به واقع قذف میتواند دادخواهی کیفری با اعمال حد قذف برابر مواد ۲۴۵ به بعد قانون مجازات اسلامی - کتاب تعزیرات اقامه نماید. با اینکه ذاتاً مخالف مجازاتهای بدنی هستم، اما نواختن ۸۰ تازیانه حدی بابت چنین رفتاری را متضمن تمام اهداف اصلاحی تنبیه کیفری میبینم.