وبگاه سایتِکدِیلی در گزارشی آورده است:
پژوهشگران دانشکده بهداشت عمومی هاروارد تی. اچ. چان در پژوهش جدید خود روی افرادی که از یک رژیم غذایی سالم پیروی میکردند، مشاهده کردند که یکسوم آنان اصلاً وزن کم نکردند، اما وضعیت سلامتشان بهبود چشمگیری داشت.
۷۶۱ نفر که چاقی شکمی داشتند، در این پژوهش شرکت کردند. به هرکدام از آنها به صورت تصادفی، یکی از چندین برنامه غذایی (از جمله رژیم غذایی کمچرب، کمکربوهیدرات، مدیترانهای یا سبزمدیترانهای)، داده شد. آنان ۱۸ تا ۲۴ ماه، برنامه غذایی خود را دنبال کردند و دانشمندان نیز تغییرات بلندمدت در وزن و سلامت متابولیک آنها را زیر نظر گرفتند.
یافتههای این مطالعه نشان داد شرکتکنندگانی که در برابر تغییر وزن مقاوم بودند (که معمولاً مسن و یا زن بودند) نیز بدون کاهش وزن، از مزایای مهم سالمخوری برای سلامت کاردیومتابولیک (سلامت قلبوعروق و همچنین سوختوساز بدن) خود برخوردار شدند.
این مزایا عبارت بود از افزایش سطح کلسترول اِچدیاِل (که معمولاً کلسترول خوب نامیده میشود)، کاهش سطح لپتین (هورمونی که باعث گرسنگی میشود) و کاهش چربی احشایی (چربی عمیق شکم که میتواند اندامهای حیاتی را احاطه کند).
آنات یاسکولکا مایر (Anat Yaskolka Meir)، نویسنده اصلی مقاله و پژوهشگر فوق دکتری در بخش همهگیرشناسی دانشکده هاروارد چان، گفت: شرطی شدهایم که کاهش وزن را با سلامتی برابر بدانیم و افراد مقاوم در برابر کاهش وزن معمولاً شکستخورده محسوب میشوند.
وی افزود: یافتههای ما نحوه تعریف موفقیت بالینی را تغییر میدهد. افرادی که سالمخوری میکنند، اما وزن کم نمیکنند سوختوساز بدن خود را بهبود میبخشند و خطر ابتلای خود به بیماریها در بلندمدت را کاهش میدهند؛ این پیام امید است، نه شکست.