آفتابنیوز : ایران به صورت منطقی و با توجه به حفظ و ارتقای منافع ملی خود به تعامل با نظام بین الملل اقدام می کند؛ یعنی به عنوان یک بازیگر خردمند و با محاسبه ی هزینه – فایده درصدد اعتماد سازی و تعقیب منافع ملی خود است. با اتخاذ این رویکرد نادرستی ادعاهای آمریکا و غرب در مورد غیر قابل اعتماد بودن ایران ثابت می شود. در این نگرش عدم تعامل سازنده و موثر با نظام جهانی و در پیش گرفتن بازی غیر خردمندانه ایران را در معرض تحریمهای بین المللی و احتمالاً حمله نظامی ایالات متحده قرار نخواهند داد. در حالیکه از طریق گفتگو تعامل و اعتمادسازی می توان ضمن تثبیت دستاوردهای هسته ای امتیازاتش را نیز بدست آورد.
به موجب این دیپلماسی، ایران باید به مشکل جدی نشان دهد که به عنوان بازیگری که عمدتا رفتاری منطقی و عقلایی دارد، به دنبال جلوگیری از شکل گیری اجماع بین المللی علیه خود است و از این رو حاضر است با آژانس بین المللی انرژی اتمی همکاری نموده و در صورت حفظ منافعش پروتکل الحاقی را به تصویب برساند. اما ایران در کنار اعتماد سازی باید نشان دهد دستیابی به فناوری هسته ای صلح آمیز را حق ملسم خویش می داند و به این ترتیب به دو هدف یعنی استفاده صلح آمیز از فناوری هسته ای در چارچوب پیمان منع گسترش تسلیحات هسته ای (NPT) و تامین امنیت ملی کشور دست یابد. این دیپلماسی بر مذاکره و چانه زنی در راستای امتیازدهی و امتیاز گیری برای حفظ استقلال کشور تاکید دارد. هدف مسئولین نظام در اتخاذ دیپلماسی تعامل سازنده و موثر آن است که خردمندی خود را در مذاکره و چانه زنی به طرفهای مقابل تفهیم نموده و تلاش کند تا با اعتماد سازی بازیگران بین المللی را قانع سازد که ایران بدنبال دستیابی به سلاح هسته ای نبوده و نخواهد بود اثبات نماید که ادعاهای کشورهایی چون آمریکا و اسراییل مغرضانه و کذب بوده و موقعیت ایران را در این بحران تقویت نماید.