همه چیز درباره پنی سیلین از تست تا عوارض
پنی سیلین اولین آنتی بیوتیک مورد استفاده در درمان بیماری‌ها و عفونت‌هاست. پنی سیلین در سال ۱۹۲۸ کشف شد، این آنتی بیوتیک از قارچ پنیسیلیوم بدست آمد.
به گزارش وب سایت "قل و دل"، اگرچه پنی سیلین فواید فراوانی دارد اما مانند هر داروی دیگر ممکن است باعث آسیب و عوارض جانبی شود. با این وجود همیشه توصیه می‌شود پنی سیلین را با معده خالی یعنی یک ساعت قبل از غذا یا دو ساعت بعد استعمال کنید تا نتیجه بهینه داشته باشد.
فواید و کاربرد‌های پنی سیلین
پنی سیلین برای درمان بسیاری از بیماری‌ها و عفونت‌های ناشی از عفونت باکتریایی از جمله موارد زیر استفاده می‌شود:
عفونت‌های تنفسی مانند التهاب لوزه و ذات الریه، عفونت‌های دستگاه ادراری و عفونت گوش مانند اوتیت میانی، تب روماتیسمی و تب مخملک، عفونت‌های پوستی و آبسه دندان، سوزاک و سفلیس. پنی سیلین همچنین به جلوگیری از عفونت با بیماری‌های مرتبط با سیستم ایمنی ضعیف کمک می‌کند.
مضرات پنی سیلین
این آنتی بیوتیک ممکن است مانند هر داروی دیگری آسیب و عوارض جانبی ایجاد کند. از جمله این عوارض، موارد رایجی است که بیش از یک درصد افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ مانند: سرگیجه، حالت تهوع و استفراغ، ناراحتی معده و اسهال، سردرد و اسپاسم عضلات، خارش، لکه‌های پوستی یا کهیر که خفیف یا متوسط است، احساس درد در محل تزریق، برفک دهان، زبان سیاه و مودار، واژینیت قارچی.
برخی آسیب‌های کمتر شایع مانند سرگیجه، بی خوابی، گیجی، دل درد، شکم درد و ظهور کبودی روی پوست، همچنین خونریزی، درد مفاصل و بروز واکنش آلرژیک که به عنوان آلرژی به پنی سیلین شناخته می‌شود، وجود دارد.
پنی سیلین ممکن است آسیب‌های جدی تری که ذیلا اشاره می‌شود را ایجاد کند که نیاز به مراقبت‌های اضطراری و ملاقات پزشک دارد:
آلرژِی شدید، مشکلات کلیوی مانند نفریت حاد، اسهال که ممکن است آبکی یا خونی بوده و همراه با تب و گرفتگی معده باشد، از بین بردن باکتری‌های مفید در روده بزرگ، مانند کلستریدیوم دیفیسیل، منجر به کولیت کاذب می‌شود، مشکلات خونی مانند تعداد گلبول‌های قرمز خون پایین و تعداد پلاکت پایین، ضربان قلب تسریع شده، غدد متورم و تغییرات ناگهانی در رفتار یا خلق و خو، مانند ترس، اضطراب و گیجی.
آلرژی به پنی سیلین و علائم آن
بعد از اینکه در مورد فواید و مضرات پنی سیلین صحبت کردیم وقت آن رسیده است که در مورد آلرژی به پنی سیلین نیز صحبت کنیم. آلرژی یک واکنش غیر طبیعی از سیستم ایمنی بدن است، زیرا پنی سیلین را به عنوان یک جسم خارجی می‌شناسد و با آن مبارزه می‌کند. برخی علائم و نشانه‌ها در افرادی که در طول حساسیت به پنی سیلین رنج می‌برند، وجود دارد:
سرفه، تنگی نفس و تب، لکه‌های قرمز خارش دار روی پوست و همچنین سایر قسمت‌های بدن ظاهر می‌شود، آبریزش چشم و بینی، تورم پوست و درد در گلو، حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه و همچنین اسهال، سرعت ضربان قلب و کاهش فشار خون و تشنج (تشنج) و از دست دادن هوشیاری.
بنابراین، قبل از اینکه پزشک برای هر بیمار پنی سیلین تجویز کند، باید با پرسیدن از بیمار و بررسی سابقه پزشکی وی یا با انجام آزمایش پوستی با مالیدن با مقدار کمی پنی سیلین و انتظار برای ایجاد تاول‌های خارش دار قرمز که نشان دهنده مثبت بودن آزمایش است، اطمینان حاصل کند که فرد دچار آلرژی نمی‌شود.
درمان آلرژی به پنی سیلین
اولین قدم در درمان آلرژی به پنی سیلین، قطع مصرف این دارو است و سپس پزشک برخی از درمان‌ها و دارو‌هایی را برای تسکین علائم تجویز می‌کند که این درمان‌ها شامل موارد زیر است:
آنتی هیستامین‌ها مانند دیفن هیدرامین و سایر دارو‌ها و این دارو‌ها برای توزیع نیاز به نسخه پزشکی ندارند.
کورتیکواستروئید‌ها از راه دهان یا تزریق برای درمان التهاب همراه با آلرژی.
تزریق اپی نفرین برای حفظ فشار خون و پشتیبانی از تنفس.
