مصرف غذاهای گیاهی سالم خطر ابتلا به کووید و شدت آن را کاهش میدهد. این اثر محافظتی در برابر کووید به خصوص برای افراد ساکن در مناطق محروم بیشتر است.
به نقل از سایکولوژی نیوز، دکتر جوردی مرینو، محقق ارشد این تحقیق، گفت: نتایج گزارشهای قبلی نشان میدهد تغذیه نامناسب یک ویژگی مشترک میان گروههایی است که به طور نامتناسبی تحت تاثیر این همهگیری قرار گرفتهاند اما دادههایی در مورد ارتباط بین رژیم غذایی، خطر و شدت کووید ۱۹ ارائه نشده است. البته نتایج تحقیقات گذشته نشان میدهد تغذیه خوب تاثیر مستقیمی بر کاهش بیماریهای عفونی دارد.
در برخی تحقیقات ذکر شده که تکثیر کروناویروسهای رایج انسانی مانند ای ۲۲۹ و سارس کوو ۲ با تجویز لینولئیک یا آراشیدونیک اسید(اسید چرب) به بیماران متوقف میشود. دیگر پژوهشگران یک ارتباط بین مکملهای غذایی خاص و مواد مغذی با کاهش خطر ابتلا به عفونت کووید پیدا کردند.
تحقیق حاضر شامل ۵۹۲ هزار و ۵۷۱ ساکن در بریتانیا و ایالات متحده بود که طی سال ۲۰۲۰ مورد بررسی قرار گرفتند.
برای ارزیابی کیفیت رژیم غذایی از شرکتکنندگان در مورد عادات غذایی آنان قبل از همهگیری سوال شد. این گروه تحقیقاتی از یک سیستم امتیازدهی استفاده کرد که شامل دستهبندی غذایی مانند سبزیجات، میوهها، ماهیهای روغنی، چربی و محصولات قندی بود. ناسالمترین گروه غذایی امتیاز یک و سالمترین گروه امتیاز سه را کسب کردند.
محققان دریافتند کسانی که کیفیت رژیم غذایی بالایی دارند، کمتر در معرض بیماری جدی ناشی از کووید هستند.
شرکتکنندگان با بالاترین امتیاز رژیم غذایی ۹ درصد کمتر به بیماری کرونا و ۴۱ درصد کمتر به بیماری شدید مبتلا شدند.
دکتر مرینو گفت: این یافتهها با سایر رفتارهای سالم، عوامل اجتماعی تعیینکننده سلامت و نرخ انتقال ویروس در جامعه سازگار بود.
دکتر اندرو چان، از دیگر محققان این پژوهش، گفت: ما نمیتوانیم به اندازه کافی بر اهمیت واکسن زدن و پوشیدن ماسک در محیطهای شلوغ داخلی تاکید کنیم اما نتایج مطالعه ما نشان میدهد که افراد میتوانند با توجه به رژیم غذایی خود خطر ابتلا به کووید را کاهش دهند.
علاوه بر این تاثیر منفی رژیم غذایی نامناسب بر سلامتی زمانی که با وضعیت اقتصادی اجتماعی پایین همراه باشد، حتی بیشتر است.
دکتر مرینو گفت: یافتههای ما فراخوانی به دولتها و ذینفعان برای اولویتبندی رژیمهای غذایی سالم و تندرستی با سیاستهای تاثیرگذار است؛ در غیر این صورت ما در خطر از دست دادن چندین دهه پیشرفت اقتصادی و افزایش قابل توجه در نابرابریهای بهداشتی خواهیم بود.