البته کشت این محصول دوباره از سال ۱۹۹۰ در این مناطق و به خصوص پرو رواج پیدا کرد. در ادامه این مطلب با فواید و نحوه مصرف آن آشنا خواهید شد.
منبع غنی امگا ۳
دانههای چیا همانند بعضی روغنهای گیاهی و ماهیهای چرب منبع غنی چربیهای مفید امگا ۳ هستند؛ ۱۵ تا ۱۸ گرم در ۱۰۰ گرم. اسیدهای چرب غیراشباع امگا ۳ نقش محافظتی در برابر بیماریهای قلبی عروقی، افسردگی و اختلالات شناختی دارند. مصرف این دانهها از نظر پزشکی در مورد کاهش زمینه خطر دیابت، پرفشاری خون و کلسترول بالا نیز تایید شده است. نتیجه پژوهش محققان کانادایی نشان میدهد که مصرف ۳۰ تا ۴۰ گرم دانه چیا در روز طی ۳ ماه تاثیر مثبتی در کنترل فشار خون و برخی عوامل زمینهساز التهاب در مبتلایان به دیابت دارد.
تامین کننده پروتئین
هر ۱۰۰ گرم دانه چیا بین ۱۶ تا ۲۳ گرم پروتئین دارد که تقریبا مشابه کینوآ است و انتخاب خوبی برای طرفداران رژیم گیاهخواری خواهد بود. دانههای چیا منبع غنی از پروتئینهای گیاهی هستند که در کاهش وزن نقش دارد و در دورههای رژیم لاغری کمککننده است. البته نباید تنها به این دانهها اکتفا کرد و رژیم غذایی متناسب حتما ضروری خواهد بود.
بهبود گوارش و مقابله با یبوست
دانههای چیا منبع غنی از فیبرهای حلشدنی هستند که در پیشگیری از یبوست مفید است. گنجاندن این دانهها در رژیم غذایی همراه با دیگر منابع فیبرها مانند سبزیجات و غلات سبوسدار به بهبود عملکرد گوارش کمک میکند. افرادی که به گلوتن حساسیت دارند نیز میتوانند از این دانهها استفاده کنند.
چطور دانههای چیا را استفاده کنیم؟
دانههای چیا شبیه کنجد و به رنگ قهوهای یا خاکستری و بعضی انواع سفید هستند. این دانهها طعم خاصی ندارند و میتوان در ترکیب غذاهای شور و شیرین استفاده کرد. مصرف دانهها بهشکل خام همراه انواع سالاد و لبنیات کاربرد دارد و اگر در شیر خیسانده شود، شبیه تخم شربتی لعابدار خواهد شد.