ماجرای هبه تاج لاستیک‌سازی ایران؛ چرا "لاستیک دنا" را پس نمی‌گیرید؟
هیرش سعیدیان- حسین قربان‌زاده مشاور و دوست محمد باقر قالیباف که از خبرنگار در خبرگزاری قرآنی به ریاست سازمان خصوصی سازی منصوب شد، بر عزم جدی این سازمان بربازپس گیری واگذاری‌های غیرقانونی تاکید کرد. رئیس او سید احسان خانودزی وزیر امور اقتصادی و دارایی نیز، ضمن بیاناتی مشابه، اعلام کرد که حتی اگر شخصی دارایی‌ها و زمین‌های راکد دولتی را شناسایی کند، جایزه دریافت خواهد کرد.
به عقیده برخی کارشناسان، دولت با توجه به کسری بودجه و تنگنای مالی ناشی از کاهش فروش نفت، تمایل دارد که بخشی از هزینه خود را از طریق، بازپسگیری املاک خصوصی سازی شده غیرقانونی و اموال راکد شبه‌دار تامین نمایید. هر چند میزان جدیدت دولت در این مسیر، مشخص نیست.
چگونه تاج لاستیک‌سازی ایران را زمین زدند
کارخانه بزرگ لاستیک دنا که در سال ۱۳۵۳ توسط شرکت بریجستون ژاپن در ایران پایه‌گذاری شد، موردی است که در صورت وجود اراده برای بازپسگیری اموال بیت المال، استحقاق و ظرفیت بررسی را دارد. این کارخانه که به محصولات باکیفیت و تبلیغات نوستالژیک در صداوسیمای سال‌های دور، مشهور بود، پس از انقلاب به سیاهه لیست اموال سازمان صنایع ملی، اضافه شد. با وجود کیفیت بالای محصولات و سوددهی، این نهاد به صورت مخفیانه در برنامه واگذاری قرار گرفت.
به گفته محسن خیمه‌دوز، از مدیران سابق این شرکت، با وجود آنکه اعلام شده بود که واگذاری به صورت آزاد و طی مزایده صورت خواهد گرفت، اما در نهایت تشکیلاتی با عنوان «بنیاد فاطمیه در قم» برنده مزایده شد. بعد‌ها مشخص شد که تمام جریان مزایده صوری بوده است و این بنیاد از طریق روابط و توافقات پشت پرده صاحب این مجتمع تولیدی شد. قیمت فروش شرکت لاستیک دنا در آن مقطع ۱۰۰ میلیارد تومان تعیین شد که با اعتراض کارشناسان و فعالان صنعت لاستیک سازی مواجه شد، زیرا قیمت آن را بسیار بیشتر برآورده می‌کردند. در نهایت به گفته این مدیر سابق، بنیاد، کارخانه لاستیک‌سازی را با یک دهم این قیمت و ده میلیارد تومان تصاحب کرد. مبلغ ده میلیارد تومان نیز قسط‌بندی شد و مقرر شد تا مالک جدید، ماهیانه یک میلیارد تومان بپردازد. بعد از پرداخت قسط اول، مابقی اقساط بخشیده شد و صاحبان جدید شرکت همان قسط اول را نیز از نقدینگی شرکت پرداخت کردند. در واقع دولت جمهوری اسلامی ایران شرکت دنا را به بنیاد فاطمیه قم هبه کرد.پس از این واگذاری، بنیاد فاطمیه، ساختمان مرکزی شرکت در خیابان جردن را تخریب و یک برج تجاری جهت فروش، احداث کرد.
افت کیفیت فاحش لاستیک‌های تولیدی، اخراج گسترده مهندسان و مدیران و ورود به حوزه واردات از چین، دیگر حواشی این خصوصی‌سازی و هبه تامل برانگیز بود. در نهایت بنیاد فاطمیه در شرایطی بسیار پرتنش و سوال برانگیز بخشی از سهام این مجتمع تولیدی بزرگ را در بازار بورس به فروش گذاشت. سهامی که به گفته ناظران بازار بورس در یک وضعیتی عجیب توسط برخی دلالان خریداری شد و با توجه به پشت پرده معاملات، سود سرشاری عاید آن‌ها کرد.
رسول گنجی، سهامدار و دلالی که زمانی مدعی شده بود «یک درصد GDP ایران» و ۲ میلیارد دلار از دارایی بازار سرمایه متعلق به او است و در نهایت توسط قوه قضاییه بازداشت شد، در مورد سهام لاستیک دنا گفت: «دنا جریان‌های عجیبی دارد. من در «لاستیک دنا» ترمز بریدم. فکرش را بکنید، من همیشه گاز می‌دادم، اما در «دنا» متوجه شدم لاستیک هایم صاف شده است. ماشین را نگه داشتم و پیاده شدم. من سهم «دنا» را به این دلیل فروختم که از حاشیه خسته شده بودم.»
بنیاد فاطمیه منتسب به مرحوم شیخ محمد یزدی رئیس سابق قوه قضاییه بود.
علی‌رغم حمایت همه‌جانبه محمد یزدی از محمود احمدی‌نژاد، پالیزدار از نزدیکان رئیس‌جمهور سابق، مدعی شد نعمت‌زاده وزیر وقت صنایع و معاون وزیر نفت در دولت احمدی‌نژاد، مجتمع لاستیک دنا را به ثمن بخس به موسسه منتسب به آیت الله یزدی واگذار کرد.
هرچند واگذاری‌های شبهه‌دار، در جغرافیای پر آشوب خصوصی‌سازی ایران کم نبوده، اما هیچ کدام در بحث تضیع بیت‌المال و اموال عمومی، قابل قیاس با پرونده مه آلود لاستیک دنا نیستند.
اخیراً نیز تصاویر نوه مرحوم آیت الله یزدی در یک دانشگاه بسیار گرانقیمت آمریکایی، در فضای مجازی جنجال آفرین بود.
سازمان خصوصی‌سازی می‌تواند با کمک کمیسیون اصل ۹۰ لااقل یک هیئت تحقیق در این زمینه تشکیل دهد، اگر در زمینه احقاق بیت المال صادق‌اند.
از منزل اهدایی آقای پناهی چه خبر ؟ در سال ۷۶ تعدادی از سهام کارگری این شرکت به کارگران واگذار شد اما تا کنون هیچ سودی به کارگران سهامدار نداده اند به مرکز شرکت در تهران میدان ونک حقانی که مراجعه میکنیم میگویند شرکت زیانده است از بورس خارجش کرده اند گویا خانواده گنجی که سهام اکثریت این شرکت را به ثمن بخس از آقای یزدی همان بنیاد فاطمیه خریده است وچون خودگنجی ها صاحب کارخانجات دیگر لاستیک سازی هستند این شرکت را به زمین زده اند حالا هم مدعی هستند سهامشان را فروخته اند که محل تردید است شاید به شرکتهای اقماری خود نظیر لاستیک گلدستون ،چسب رازی،مهرام وعیره واگذار کرده باشند برای رد گم کردن الام مسئولین شرکت به سهامداران کارگری میگویند که سهامتان را هر سهم صد تومن میخریمیعنی بعد از ۲۵سال ندادن سود ارزش سهام کارگران همان صد تومن است که کارگران پولش را داده اند این است نتیجه واگذاری درست اموال دولت؟ 
